Apostołowie wielokrotnie odnoszą się do starotestamentalnych proroctw, które dla wielu pomagają uwierzyć w Jezusa. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 3, 18 „A Bóg w ten sposób spełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał”.

1 ""Chodźcie, powróćmy do Pana!
On nas zranił i On też uleczy,
On to nas pobił, On ranę zawiąże.
2 Po dwu dniach przywróci nam życie,
a dnia trzeciego nas dźwignie
i żyć będziemy w Jego obecności.
3 Dołóżmy starań, aby poznać Pana;
Jego przyjście jest pewne jak świt poranka,
jak wczesny deszcz przychodzi On do nas,
i jak deszcz późny, co nasyca ziemię"".
4 Cóż ci mogę uczynić, Efraimie,
co pocznę z tobą Judo?
Miłość wasza podobna do chmur na świtaniu
albo do rosy, która prędko znika.
5 Dlatego ciosałem ich przez proroków,
słowami ust mych zabijałem,
a Prawo moje zabłysło jak światło.
6 Miłości pragnę, nie krwawej ofiary,
poznania Boga bardziej niż całopaleń.

Dawne i obecne przewinienia

7 Ale już w Adam złamali przymierze
i niewiernymi się tam okazali.
8 Gilead to miasto przestępców
pełne jest krwawych śladów.
9 Kapłani podobni do zgrai zbójeckiej,
mordują oni na drodze do Sychem,
popełniają czyny haniebne.
10 Widziałem w Betel rzeczy straszliwe,
bo tam Efraim uprawia nierząd,
Izrael tam się plami.
11 gdy los narodu odmienię,

„To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy oglądający Syna i wierzący w niego miał życie wieczne, i podniósłbym go ja [w] dniu ostatnim. Szemrali więc Judejczycy co do niego, bo powiedział: Ja jestem chlebem, (który zszedł) z nieba, i mówili: (Czyż) nie ten jest Jezusem synem Józefa, którego my znamy ojca i matkę? Jak teraz mówi, że: Z nieba zeszedłem?” (Według Jana 6, 40 – 42)

Piotr, choć usprawiedliwia, to pokazuje prawdę o życiu i śmierci Jezusa, w perspektywie zmartwychwstania. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 3, 17 „Lecz teraz wiem, bracia, że działaliście w nieświadomości, tak samo jak zwierzchnicy wasi”.

1 Słuchajcie tego, kapłani,
zechciej to pojąć, domu Izraela,
domu królewski, natęż swą uwagę -
przecież na straży Prawa ty stoisz.
Ale wy sidłem jesteście dla Mispa
i siecią rozpiętą nad Taborem.
2 Zabrnęliście głęboko w zdrożności,
moja kara dosięgnie was wszystkich.
3 Znam Ja Efraima -
nie ukryje się Izrael przede Mną,
bo tyś uprawiał nierząd, Efraimie,
Izrael się splamił.
4 Czyny ich bowiem im nie dozwalają
powrócić do Boga swojego;
bo duch nierządu mieszka w ich wnętrzu,
a nie znają Pana.
5 Pycha Izraela świadczy przeciw niemu,
nieprawość do upadku wiedzie Efraima,
z nim razem upada też Juda.
6 Ze stadem owiec i wołów przychodzą,
by szukać Pana, lecz Go nie znajdują,
bo On się od nich odsunął.
7 Byli niewierni dla Pana,
zrodzili synów nieprawych -
teraz On niszczy i pustoszy ich pole.

Wojna bratobójcza

8 Dmijcie w róg w Gibea,
a w Rama [dmijcie] w trąbę,
uderzcie na alarm w Bet-Awen -
wypłoszcie Beniamina!
9 Efraim stanie się pustynią
w dniu karania.
Przeciw pokoleniom Izraela podaję zapowiedź pewną.
10 Książęta Judy podobni są do tych,
co przesuwają miedzę;
wyleję na nich falę mego gniewu.
11 Efraim jest ciemięzcą - łamie Prawo,
z upodobaniem biegnie za nicością.
12 Stanę się jak mól dla Efraima,
jak próchnica dla domu Judy.

Przymierze z obcymi nie przyniesie ratunku

13 Spostrzegł Efraim swoją niemoc,
a Juda zobaczył swą ranę.
I pospieszył Efraim do Asyrii,
zwrócił się Juda do wielkiego króla,
lecz on was nie może uleczyć
ani uwolnić od rany.
14 Ja bowiem jestem lwem dla Efraima,
młodym lwem - dla domu judzkiego;
Ja rozszarpię, a potem odejdę,
uniosę [zdobycz], i nikt nie ocali.
15 Pójdę i wrócę do mojej siedziby,
aż w pokucie szukać będą mego oblicza
i w swym nieszczęściu będą za Mną tęsknić.

„Ale powiedziałem wam, że i ujrzeliście [mnie] i nie wierzycie. Wszystko, co daje mi Ojciec, do mnie przyjdzie, i przychodzącego do mnie nie wyrzucę na zewnątrz, bo zeszedłem z nieba nie aby(m) czynił wolę moją, ale wolę (tego), (który posłał) mnie. To zaś jest wolą (tego), (który posłał) mnie, aby wszystko, co dał mi, nie zgubiłbym z tego, ale podniósłbym je [w] ostatnim dniu”. (Według Jana 6, 36 – 39)

W posłudze apostolskiej wielokrotnie uczniowie Pana odnoszą się do łaski wiary. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 3, 16 „I przez wiarę w Jego imię temu człowiekowi, którego widzicie i którego znacie, imię to przywróciło siły. Wiara wzbudzona przez niego dała mu tę pełnię sił, którą wszyscy widzicie”.

1 Słuchajcie słowa Pana,
synowie Izraela,
On bowiem spór wiedzie z mieszkańcami kraju,
gdyż zaginęły wierność i miłość
i znajomość Boga na ziemi.
2 Przeklinają, kłamią, mordują i kradną,
cudzołożą, popełniają gwałty, a zbrodnia idzie
za zbrodnią.
3 Dlatego kraj jest okryty żałobą
i więdną wszyscy jego mieszkańcy,
zarówno zwierz polny, jak ptactwo powietrzne,
a nawet ryby morskie marnieją.

Skarga przeciw kapłanom

4 «Nikt nie powinien sądzić
ani też nikt ganić -
[a jednak] przeciw tobie, kapłanie, skargę podnoszę.
5 Ty się potykasz we dnie ,
wraz z tobą potyka się prorok -
do zguby prowadzisz swój naród.
6 Naród mój ginie z powodu braku nauki:
ponieważ i ty odrzuciłeś wiedzę,
Ja cię odrzucę od mego kapłaństwa.
O prawie Boga twego zapomniałeś,
więc Ja zapomnę też o synach twoich.
7 Im liczniejsi się oni stają,
tym bardziej mnożą się grzechy;
na hańbę zmienili swą Chwałę.
8 Z grzechu ludu mojego się żywią,
zabiegają o to, by czynił nieprawość.
9 Lecz los kapłana będzie taki jak i los narodu:
pomszczę jego złe postępowanie,
zapłatę oddam za jego uczynki.

Bałwochwalstwo i rozpusta Izraela

10 Jeść będą, lecz się nie nasycą,
będą uprawiać nierząd, lecz nie wzrosną w liczbę,
bo opuścili Pana,
by uprawiać 11 nierząd.
Wino i moszcz odbierają rozum.
12 Lud mój zasięga rady u swojego drewna,
a jego laska daje mu wyrocznię;
bo go duch nierządu omamił -
opuścili Boga swojego, aby cudzołożyć.
13 Na szczytach gór składają ofiary,
spalają kadzidła na wzgórzach,
pod dębem, topolą i terebintem,
bo dobrze się czują w ich cieniu.
Dlatego wasze córki uprawiają nierząd,
synowe wasze również cudzołożą.
14 Czyż nie będę karał córek waszych za nierząd
ani waszych synowych za cudzołóstwo?
Lecz oni sami obcują też z nierządnicami,
nawet ofiary składają z nierządnicami sakralnymi,
i tak lud nierozumny dąży ku swej zgubie.
15 Jeśli ty, Izraelu, uprawiasz nierząd,
niechaj przynajmniej Juda zostanie bez winy!
Nie chodźcie do Gilgal,
nie wstępujcie do Bet-Awen
ani nie przysięgajcie słowami: ""Na życie Pana!""
16 Izrael oporny jak krowa narowista -
jakże go Pan paść może
niby jagnię na rozległej niwie?
17 Efraim z bożkami związał się przyjaźnią, zostaw go!
18 Zasiadł w gronie pijaków,
a ci uprawiają nierząd
i więcej cenią hańbę niż swoją Chwałę.
19 Porwie ich wicher na skrzydłach swoich,
zawstydzeni zostaną
z powodu swoich ołtarzy.