Niektóre decyzje Boga wydają się niesprawiedliwe Mk 4, 25 „Bo kto ma, temu będzie dane; a kto nie ma, pozbawią go i tego, co ma”.

„Słuchaj, Izraelu, ty dzisiaj masz przejść przez Jordan, aby wydziedziczyć narody większe i mocniejsze od ciebie, miasta ogromne i umocnione pod niebo, 2 lud mocny i wysoki, synów Anaka, znanych ci, o których słyszałeś: «Któż się ostoi wobec synów Anaka?» 3 Niech ci więc dzisiaj będzie wiadomo, że Pan, Bóg twój, kroczy przed tobą jak ogień pożerający. On ich zniszczy, On ich poniży przed tobą, prędko ich wypędzisz, wytępisz, jak ci to przyrzekł Pan. 4 Nie mów w sercu, gdy Pan, Bóg twój, pokona ich przed tobą: «Dzięki mej cnocie dał mi Pan tę ziemię w posiadanie»: bo z powodu nieprawości tych ludów Pan wytępił je przed tobą”.

„On żywił cię na pustyni manną, której nie znali twoi przodkowie, chcąc cię utrapić i wypróbować, aby ci w przyszłości wyświadczyć dobro. 17 Obyś nie powiedział w sercu: «To moja siła i moc moich rąk zdobyły mi to bogactwo». 18 Pamiętaj o Panu, Bogu twoim, bo On udziela ci siły do zdobycia bogactwa, aby wypełnić dzisiaj przymierze, jakie poprzysiągł twoim przodkom. 19 Lecz jeśli zapomnisz o Panu, Bogu twoim, i pójdziesz za bogami obcymi, aby im służyć i oddawać im pokłon, oznajmiam ci dzisiaj, że zginiesz na pewno. 20 Jak te narody, które Pan wygubił sprzed twego oblicza, tak i wy zginiecie za to, żeście nie słuchali głosu Pana, Boga waszego”.

„Mówi mu Piłat: Co to jest prawda? I to powiedziawszy znów wyszedł do Judejczyków i mówi im: Ja żadnej (nie) znajduję w nim przyczyny (do kary). Jest zaś zwyczaj wam, aby jednego uwolniłem wam w Paschę. Chcecie więc, uwolnię wam króla Judejczyków? Wykrzyknęli więc znowu mówiąc: Nie tego, ale Barabasza. Był zaś Barabasz rozbójnikiem. Wtedy więc wziął Piłat Jezusa i wybatożył. I żołnierze, splótłszy  wieniec z cierni, nałożyli na jego głowę, i płaszczem purpurowym odziali go; i przychodzili do niego i mówili: (Witaj), królu Judejczyków. I dawali mu policzki”. (Według Jana 18, 38 – 19, 3)

Jeśli dziwimy się dlaczego niektóre rzeczy na nas spadają, powinniśmy zapytać się czy z kimś nie postąpiliśmy w taki sam sposób Mk 4, 24 b „Taką samą miarą, jaką wy mierzycie, odmierzą wam i jeszcze wam dołożą”.

„I przywoławszy jednego każdego (z) dłużników pana swego, mówił pierwszemu: Ile winien jesteś panu memu? On zaś powiedział: Sto baryłek oliwy. On zaś powiedział mu: Weź twe zapisy i usiadłszy szybko napisz pięćdziesiąt. Potem drugiemu powiedział: Ty zaś ile winien jesteś? On zaś powiedział: Sto „kor” zboża. Mówi mu: Weź twe zapisy i napisz osiemdziesiąt. I pochwalił pan szafarza niesprawiedliwości, że rozsądnie uczynił. Bo synowie wieku tego rozsądniejsi nad synów światła (względem) pokolenia swego są”. (Według Łukasza 16, 5 – 8)

Od umiejętności słuchania zależy bardzo wiele w naszym życiu Mk 4, 24 a „I mówił im: Uważajcie na to, czego słuchacie”.

„Najesz się, nasycisz i będziesz błogosławił Pana, Boga twego, za piękną ziemię, którą ci dał. 11 Strzeż się, byś nie zapomniał o Panu, Bogu twoim, lekceważąc przestrzeganie Jego nakazów, poleceń i praw, które ja ci dzisiaj daję. 12 A gdy się najesz i nasycisz, zbudujesz sobie piękne domy i w nich zamieszkasz; 13 gdy ci się rozmnoży bydło i owce, obfitować będziesz w srebro i złoto, i gdy wzrosną twe dobra - 14 niech się twe serce nie unosi pychą, nie zapominaj o Panu, Bogu twoim, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. 15 On cię prowadził przez pustynię wielką i straszną, pełną wężów jadowitych i skorpionów, przez ziemię suchą, bez wody, On ci wyprowadził wodę ze skały najtwardszej”.

„I kiedy zbliżyli się do Jerozolimy i przyszli do Betfage do Góry Oliwek, wtedy Jezus wysłał dwóch uczniów, mówiąc im: Ruszajcie do wsi naprzeciw was, i zaraz znajdziecie oślicę uwiązaną i oślę z nią. Odwiązawszy przyprowadźcie mi. I gdyby ktoś wam powiedział coś, powiecie, że: Pan ich potrzebę ma. Zaraz zaś wyśle je. To zaś stało się, aby wypełniło się, (co) powiedziane przez proroka mówiącego: Powiedzcie córce Syjonu: Oto król twój przychodzi do ciebie, łagodny i zasiadający na ośle, i na oślęciu, synu (bydlęcia) spod jarzma”. (Według Mateusza 21, 1 – 5)

Jezusowe napomnienia czasem zdają się zadziwiać oczywistością Mk 4, 23 „Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!”