„A teraz, Izraelu, słuchaj praw i nakazów, które uczę was wypełniać, abyście żyli i doszli do posiadania ziemi, którą wam daje Pan, Bóg waszych ojców. 2 Nic nie dodacie do tego, co ja wam nakazuję, i nic z tego nie odejmiecie, zachowując nakazy Pana, Boga waszego, które na was nakładam. 3 Widzieliście na własne oczy, co uczynił Pan w Baal-Peor, jak każdego człowieka, który poszedł za Baalem z Peor, wyniszczył Pan spośród was; 4 a wy, coście przylgnęli do Pana, Boga waszego, dzisiaj wszyscy żyjecie. 5 Patrzcie, nauczałem was praw i nakazów, jak mi rozkazał czynić Pan, Bóg mój, abyście je wypełniali w ziemi, do której idziecie, by objąć ją w posiadanie”.

„Ojcze, co dałeś mi, chcę, aby gdzie jestem ja, i oni byli ze mną, aby oglądali chwałę moją, którą dałeś mi, bo umiłowałeś mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy, a świat cię nie poznał, ja zaś cię poznałem, i ci poznali, że ty mnie wysłałeś. I dałem poznać im imię twe i dam poznać, aby miłość, którą umiłowałeś mnie, w nich była i ja w nich”. (Według Jana 17, 24 – 26)

W niektórych sytuacjach, podjęta misja nawet nie pozwala na posiłek Mk 3, 20 „Potem przyszedł do domu, a tłum znów się zbierał, tak że nawet posilić się nie mogli”.

„Lecz przez was rozgniewał się na mnie Pan i nie wysłuchał mnie. I rzekł Pan do mnie: «Dość, nie mów Mi o tym więcej! 27 Wejdź na szczyt Pisga i podnieś oczy na zachód, północ, południe, wschód i oglądaj krainę na własne oczy, bo tego Jordanu nie przejdziesz. 28 Wydaj polecenie Jozuemu, umocnij go i utwierdź, gdyż on pójdzie na czele tego ludu i on mu da w posiadanie ziemię, którą to zobaczysz». 29 Tak pozostaliśmy w dolinie naprzeciw Bet-Peor”.

„Kto bowiem z was chcący wieżę zbudować, czy nie najpierw usiadłszy przelicza wydatek, czy ma na wykonanie? Aby coby nie, (gdy położył) (on) fundament i nie (zdołał) wykończyć, wszyscy oglądający zaczęli (z) niego kpić, mówiąc, że: Ten człowiek zaczął budować i nie zdołał wykończyć. Lub jaki król wyruszający (z) drugim królem zderzyć się na wojnie, czy nie usiadłszy najpierw będzie planował, czy mocen jest w dziesięć tysięcy wyjść przeciwko z dwudziestoma tysiącami przychodzącemu przeciw niemu? Jeśli zaś nie, jeszcze on daleko (gdy jest), poselstwo wysławszy prosi (co) do pokoju. Tak więc każdy z was, który nie żegna się ze wszystkimi (tymi) jego będącymi, nie może być mym uczniem”. (Według Łukasza 14, 28 – 33)

Jezus przywołuje swoich uczniów po imieniu Mk 3, 16 – 19 „Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr; dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy synowie gromu; dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego i Judasza Iskariotę, który właśnie Go wydał”.

„W tym czasie dałem wam taki nakaz: Pan, Bóg wasz, dał wam w posiadanie tę ziemię: wy wszyscy zdolni do noszenia broni pójdziecie uzbrojeni na czele waszych braci Izraelitów. 19 Tylko wasze żony, dzieci i trzody - gdyż macie wielkie stada - zostaną w waszych miastach, które wam oddałem, 20 aż Pan da odpoczynek [po wędrówce] waszych braci, jak i waszej, i oni posiądą ziemię daną im przez Pana, Boga waszego, za Jordanem. Wtedy wróci każdy do swej posiadłości, którą wam przydzieliłem. 21 W tym czasie poleciłem Jozuemu: Twoje oczy widziały wszystko, co uczynił Pan, Bóg wasz, dwom królom; tak samo Pan uczyni wszystkim królestwom, do których ty przejdziesz. 22 Nie bój się ich, bo Pan, Bóg wasz, będzie za was walczył. 23 Wtedy prosiłem Pana: 24 Panie mój, Boże, Tyś zaczął swojemu słudze objawiać swą moc i rękę potężną. Któryż bóg na niebie lub na ziemi dokonał takich dzieł i czynów potężnych jak Twoje? 25 Chciałbym przejść, by zobaczyć tę piękną ziemię za Jordanem i te piękne góry, i Liban”.

„Zaś Jezus powiedział uczniom jego: Amen mówię wam, że bogaty z trudem wejdzie do królestwa niebios. Znów zaś mówię wam, wykonalniejsze jest wielbłądowi przez otwór igły przejść, niż bogatemu wejść do królestwa Boga. Usłyszawszy zaś uczniowie zdumiewali się bardzo, mówiąc: Kto zatem może uratować się? Przyjrzawszy się zaś Jezus powiedział im: U ludzi to niemożliwe jest, u zaś Boga wszystko możliwe. Wtedy odpowiadając Piotr rzekł mu: Oto my opuściliśmy wszystko i zaczęliśmy towarzyszyć ci. Co zatem będzie nam?” (Według Mateusza 19, 23 – 27)

To Jezus daje władzę nad demonami Mk 3, 14 – 15 „I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki, i by mieli władzę wypędzać złe duchy”.

„Posiedliśmy w tym czasie całą tę ziemię, od Aroeru nad potokiem Arnon. Połowę gór Gileadu z jego miastami oddałem ludziom z pokolenia Rubena i Gada. 13 Resztę Gileadu i cały Baszan - królestwo Oga, dałem połowie pokolenia Manassesa: cały obszar Argob i cały ten obszar Baszanu nosił nazwę ziemia Refaitów. 14 Jair, potomek Manassesa, zdobył cały obszar Argob aż po granicę Geszurytów i Maakatytów i nazwał go swoim imieniem. I do dziś dnia zwą tę część Baszanu "Osiedlami Jaira". 15 Makirowi oddałem Gilead, 16 a Rubenitom i Gadytom dałem część Gileadu aż do potoku Arnon ze środkiem potoku jako granicą, potem aż do potoku Jabbok, do granic synów Ammona - 17 w końcu jeszcze Arabę z Jordanem jako granicą, od Kinneret do Morza Araby, Morza Słonego, do stoków Pisga od wschodu”.