Jezusowa nauka budziła i budzi zdumienie do dziś Mt 22, 33 „A tłumy, słysząc to, zdumiewały się nad Jego nauką”.

Księga Kapłańska 19, 30 – 33 „Będziecie zachowywać moje szabaty i szanować mój święty przybytek. Ja jestem Pan! 31 Nie będziecie się zwracać do wywołujących duchy ani do wróżbitów. Nie będziecie zasięgać ich rady, aby nie splugawić się przez nich. Ja jestem Pan, Bóg wasz! 32 Przed siwizną wstaniesz, będziesz szanował oblicze starca, w ten sposób okażesz bojaźń Bożą. Ja jestem Pan! 33 Jeżeli w waszym kraju osiedli się przybysz, nie będziecie go uciskać”.

„(Ten), (który znalazł) życie jego, straci je, i (ten), (który stracił) życie jego z powodu mnie, znajdzie je. Przyjmujący was mnie przyjmuje i mnie przyjmujący przyjmuje (tego który wysłał) mnie. Przyjmujący proroka (dla) imienia proroka zapłatę proroka weźmie i przyjmujący sprawiedliwego (dla) imienia sprawiedliwego zapłatę sprawiedliwego weźmie. I który by napoił jednego (z) małych tych kielichem zimnego jedynie (dla) imienia ucznia, amen mówię wam, nie straci zapłaty jego”. (Według Mateusza 10, 39 – 42)

Niektóre sprawy z rzeczywistości nieba możemy wiedzieć już dziś Mt 22, 30 „Przy zmartwychwstaniu bowiem nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie Boży w niebie”.

Księga Kapłańska 19, 25 – 29 „W piątym roku będziecie jedli ich owoce, aby pomnożył się wasz dochód z nich. Ja jestem Pan, Bóg wasz! 26 Nie będziecie jeść niczego z krwią. Nie będziecie uprawiać wróżbiarstwa. Nie będziecie uprawiać czarów. 27 Nie będziecie obcinać w kółko włosów na głowie. Nie będziesz golił włosów po bokach brody. 28 Nie będziecie nacinać ciała na znak żałoby po zmarłym. Nie będziecie się tatuować. Ja jestem Pan! 29 Nie wydawaj swej córki na hańbę, czyniąc ją nierządnicą, aby kraj nie uległ nierządowi i nie był pełen rozpusty”.

„Odpowiedział Jezus i powiedział im: Chociaż ja świadczyłbym o mnie samym, prawdziwe jest świadectwo me, bo wiem skąd przyszedłem i gdzie odchodzę. Wy zaś nie wiecie, skąd przychodzę lub gdzie odchodzę. Wy według ciała sądzicie, ja nie sądzę nikogo. I jeśli sądzę zaś ja, sąd mój prawdziwy jest, bo sam nie jestem, ale ja i (który posłał) mnie, Ojciec. I w Prawie zaś waszym napisane jest, że dwóch ludzi świadectwo prawdziwe jest”. (Według Jana 8, 14 – 17)

Jezus w wielu sytuacjach wskazuje sprawy, których inni nie chcą usłyszeć Mt 22, 29 „Jezus im odpowiedział: Jesteście w błędzie, nie znając Pisma ani mocy Bożej”.

Księga Kapłańska 19, 21 – 24 „Przyprowadzi mężczyzna przed wejście do Namiotu Spotkania swoją ofiarę zadośćuczynienia dla Pana, to jest barana na zadośćuczynienie. 22 Kapłan dokona za niego przebłagania przed Panem, ofiarując barana na zadośćuczynienie za grzech, który on popełnił, i będzie mu odpuszczony grzech, który popełnił. 23 Kiedy wejdziecie do kraju i zasadzicie drzewa owocowe wszelkiego gatunku, będziecie uważać ich owoce za nieobrzezane. Trzy lata pozostaną one "nieobrzezane", nie będziecie ich jeść. 24 W czwartym roku wszystkie ich owoce będą poświęcone jako dar radosny dla Pana”.

„Zobaczywszy zaś faryzeusz, (ten) (co zaprosił) go, powiedział w sobie mówiąc: Ten gdyby był prorokiem, poznał by, kim i jaka (ta) kobieta, która dotyka go, że grzeszna jest. I odpowiadając Jezus powiedział do niego: Szymonie, mam ci coś powiedzieć. On zaś: Nauczycielu, powiedz, rzecze. Dwaj dłużnicy byli (u) pożyczającego pewnego. Jeden winien był denarów pięćset, zaś drugi pięćdziesiąt. (Gdy) nie (mieli) oni, (by) oddać, obydwu darował. Kto więc (z) nich więcej miłować będzie go?” (Według Łukasza 7, 39 – 42)

Po niektórych wypowiedziach Jezusa część Jego słuchaczy odchodzi Mt 22, 22 „Gdy to usłyszeli, zmieszali się i zostawiwszy Go, odeszli”.