Cztery konkrety, jakie podają nam Dzieje Apostolskie, pokazują, w jaki sposób wspólnota powinna wzrastać. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 42 „Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach”.

Przez wiele lat, do momentu przyjęcia wiary przez trzy tysiące dusz, odnoszą się teologowie najróżniejszych denominacji. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 41 „Ci więc, którzy przyjęli jego naukę, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się owego dnia około trzech tysięcy dusz”.

Podpowiedzi Piotra mają na celu pomoc w przyjęciu zbawienia. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 40 „W wielu też innych słowach dawał świadectwo i napominał: Ratujcie się spośród tego przewrotnego pokolenia!”

Obietnica nie przestała obowiązywać, ponieważ Duch Święty chce działać nieustannie. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 39 „Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których powoła Pan Bóg nasz”.

Piotr mówiąc, co należy zrobić daje konkretne przesłanie, by zbawienie stawało się udziałem słuchaczy. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 38 „Nawróćcie się – powiedział do nich Piotr – i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego”.

Przepowiadanie Piotra wywołuje bardzo konkretny efekt. Ludzie, słysząc przejmujące przesłanie, chcą podejmować decyzje zmiany życia. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 37 „Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: Cóż mamy czynić, bracia? – zapytali Piotra i pozostałych Apostołów”.

Piotr wielokrotnie nazywa rzeczy po imieniu, by pokazać, co stało się z przyjściem Jezusa na ten świat. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 36 „Niech więc cały dom Izraela wie z niewzruszoną pewnością, że tego Jezusa, którego wyście ukrzyżowali, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem”.

Odwoływanie się do tekstów starotestamentalnych bardzo mocno pomaga, by słuchacze Piotra mogli zrozumieć misję Jezusa, i by byli w stanie ją zaakceptować i przyjąć. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 33 - 35 „Wyniesiony na prawicę Boga, otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i zesłał Go, jak to sami widzicie i słyszycie. Bo Dawid nie wstąpił do nieba, a jednak powiada: Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół Twoich podnóżkiem stóp Twoich”.

Piotr, pomimo, że nie jest wykształcony, to potrafi doskonale nawiązywać do historii narodu wybranego. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 30 – 32 „Więc jako prorok, który wiedział, że Bóg przysiągł mu uroczyście, iż jego Potomek zasiądzie na jego tronie, widział przyszłość i przepowiedział zmartwychwstanie Mesjasza, że ani nie pozostanie w Otchłani, ani ciało Jego nie ulegnie rozkładowi. Tego właśnie Jezusa wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami”.

Odwoływanie się Piotra do tradycji przodków jest jednym ze sposobów na inkulturację. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 29 „Bracia, wolno powiedzieć do was otwarcie, że patriarcha Dawid umarł i został pochowany w grobie, który znajduje się u nas aż po dzień dzisiejszy”.