„Piotr zaś powiedział do niego: Srebro twe razem z tobą oby było ku zgubie, bo darowiznę Boga osądziłeś przez pieniądze nabywać. Nie jest ci część ani dziedzictwo w słowie tym, bo serce twe nie jest proste wobec Boga. Zmień myślenie więc od złości twej tej i poproś Pana, czy wtedy odpuszczony będzie ci pomysł serca twego. Ku bowiem żółci gorzkości i związaniu niesprawiedliwości widzę cię będącego. Zacząwszy odpowiadać zaś Szymon powiedział: Poproście wy za mnie do Pana, żeby nic (nie) przyszło do mnie (z tego) co powiedzieliście”. (Dokonania wysłanników 8, 20 – 24)