„Dawid bowiem swoim rodem usłużywszy Boga postanowieniu, zasnął i przyłączony został do ojców jego, i zobaczył ruinę. Którego zaś Bóg wskrzesił nie zobaczył ruiny. Znajome więc niech będzie wam, mężowie bracia, że przez Tego wam uwolnienie (od) grzechów jest zwiastowane i od wszystkich, (od) których nie mogliście w Prawie Mojżesza zostać uznani za sprawiedliwych, w Tym każdy wierzący jest uznawany za sprawiedliwego”. (Dokonania wysłanników 13, 36 – 39)