„Nie bowiem jest drzewo dobre czyniące owoc zepsuty, ani znów drzewo zepsute czyniące owoc dobry. Każde bowiem drzewo z własnego owocu poznawane jest. Nie bowiem z cierni zbierają figi, ani z jeżyny winne grono zrywają. Dobry człowiek z dobrego skarbca serca wynosi dobro, a zły ze złego wynosi zło. Z bowiem obfitości serca mówią usta jego”. (Według Łukasza 6, 43 – 45)