Surowe Słowo - czyli fragmenty Pisma Św. interlinearnego (2567)
„Surowe” Słowo, czyli fragment Pisma Świętego interlinearnego – godz. 15:00
Zaznaczając w swojej aplikacji ten dział, codziennie o godz. 15:00, otrzymasz fragment Słowa Bożego w oryginalnym - surowym tłumaczeniu z języka greckiego.
np. „Na początku było Słowo, i Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono (to) było na początku u Boga. Wszystko przez nie stało się i bez niego (nie) stało się ani jedno. Które stało się w nim, życie(m) było, i życie było światłem ludzi. I światło w ciemności ukazuje się i ciemność go nie opanowała”. (Według Jana 1, 1 – 5)
„I usłyszawszy dziesięciu zaczęło oburzać się na Jakuba i Jana. I przywoławszy do siebie ich Jezus mówi im: Wiecie, że (ci) wydający się przewodzić narodom zapanowują (nad) nimi i wielcy ich okazują władzę (wobec nich). Nie tak zaś jest wśród was, ale który chciałby wielki stać się wśród was, będzie wasz sługa, i który chciałby u was być pierwszy, będzie wszystkich niewolnik. I bowiem Syn Człowieka nie przyszedł być obsłużonym, ale usłużyć i dać duszę jego (jako) okup za wielu”. (Według Marka 10, 41 – 45)
„I przystępują do niego Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, mówiąc mu: Nauczycielu, chcemy, aby co poprosimy cię, uczyniłbyś nam. On zaś powiedział im: Co chcecie bym uczynił wam? Oni zaś powiedzieli mu: Daj nam, żeby jeden (z) twej prawej i jeden z lewej usiedlibyśmy w chwale twej. Zaś Jezus powiedział im: Nie wiecie, co prosicie. Możecie wypić kielich, który ja piję, lub chrztem, którym ja daję się chrzcić, zostać ochrzczeni? Oni zaś powiedzieli mu: Możemy. Zaś Jezus powiedział im: Kielich, który ja piję, wypijecie, i chrztem, którym ja daję się chrzcić, będziecie ochrzczeni, zaś usiąść z prawej mej lub z lewej nie jest moje dać, ale którym jest przygotowane”. (Według Marka 10, 35 – 40)
„Byli zaś w drodze wchodząc (pod górę) ku Jerozolimie, i był poprzedzającym ich Jezus, i dziwili się, zaś towarzyszący bali się. I wziąwszy (z sobą) znowu dwunastu zaczął im mówić (rzeczy) mające mu przydarzyć się, że: Oto wchodzimy do Jerozolimy, i Syn Człowieka wydany będzie arcykapłanom i uczonym w piśmie i zasądzą go (na) śmierć, i wydadzą go poganom. I wykpią go, i oplują go, i wybatożą go, i zabiją, a po trzech dniach powstanie”. (Według Marka 10, 32 – 34)
„Zaczął mówić Piotr mu: Oto my opuściliśmy wszystko i zaczęliśmy towarzyszyć ci. Rzekł Jezus: Amen mówię wam, nikt (nie) jest, który opuścił dom, lub braci, lub siostry, lub matkę, lub ojca, lub dzieci, lub pola ze względu na mnie i ze względu na Dobrą Nowinę, jeżeli nie wziąłby stukrotnie więcej teraz, w porze tej, domów, i braci, i sióstr, i matek, i dzieci, i pól wśród prześladowań, i w wieku przychodzącym życie wieczne. Liczni zaś będą pierwsi ostatnimi i ostatni pierwszymi”. (Według Marka 10, 28 – 31)
„I oglądnąwszy Jezus mówi uczniom jego: Jak z trudem majątek mający do królestwa Boga wejdą. Zaś uczniowie dziwili się na słowa jego. Zaś Jezus znowu odpowiadając mówi im: Dzieci, jak trudne jest do królestwa Boga wejść. Wykonalniejsze jest wielbłądowi przez dziurkę igły przejść, niż bogatemu do królestwa Boga wejść. Oni zaś bardziej zdumiewali się, mówiąc do siebie: I kto może uratować się? Przypatrzywszy się im Jezus mówi: U ludzi niemożliwe, ale nie u Boga, wszystko bowiem możliwe u Boga”. (Według Marka 10, 23 – 27)
„Przykazania znasz: Nie zabij, Nie popełń cudzołóstwa, nie ukradnij, nie zaświadcz kłamliwie, nie ograb, szanuj ojca twego i matkę. On zaś rzekł mu: Nauczycielu, tego wszystkiego zacząłem przestrzegać od młodości mej. Zaś Jezus przypatrzywszy się mu, umiłował go i powiedział mu: Jednego ci brakuje: odejdź, ile masz, sprzedaj i daj biednym, i będziesz miał skarb w niebie, i chodźże towarzysz mi. On zaś sposępniawszy na (to) słowo odszedł zasmucony, był bowiem mającym posiadłości liczne”. (Według Marka 10, 19 – 22)
„Zobaczywszy zaś Jezus oburzył się i powiedział im: Dopuśćcie dzieciom przychodzić do mnie, nie zabraniajcie im, bowiem takich jest królestwo Boga. Amen mówię wam, który nie przyjmie królestwa Boga jak dziecko, nie wejdzie do niego. I objąwszy je, błogosławił, kładąc ręce na nie. I (kiedy wyruszał) on w drogę, podbiegłszy jeden i upadłszy na kolana (przed) nim, pytał go: Nauczycielu dobry, co mam uczynić, aby życie wieczne (odziedziczyć)? Zaś Jezus powiedział mu: Co mnie nazywasz dobrym? Nikt dobry, jeśli nie jeden Bóg”. (Według Marka 10, 14 – 18)
„Ze względu na to pozostawi człowiek ojca jego i matkę [i dołączy się do żony jego], i będą dwoje w ciele jednym. Tak że już nie są dwoje, ale jedno ciało. Co więc Bóg sprzągł, człowiek nie niech oddziela. I w domu znowu uczniowie o to pytali go. I mówi im: Który oddaliłby żonę jego i poślubiłby inną, cudzołoży przeciw niej. I jeśli ta rozstawszy się z mężem jej poślubiłaby innego, cudzołoży. I przynosili mu dzieci, żeby ich dotknął. Zaś uczniowie zaczęli karcić ich”. (Według Marka 10, 7 – 13)
„I stamtąd powstawszy przychodzi w granice Judei [i] poza Jordan, i zeszły się znowu tłumy do niego, i jak zwykł znowu nauczał ich. I podszedłszy faryzeusze pytali go, czy jest dozwolone mężowi żonę oddalić, próbując go. On zaś odpowiadając rzekł im: Co wam przykazał Mojżesz? Oni zaś powiedzieli: Pozwolił Mojżesz dokument rozwodu napisać i oddalić. Zaś Jezus powiedział im: Z powodu twardości serca waszego napisał wam przykazanie to. Od zaś początku stworzenia męskim i żeńskim uczynił ich”. (Według Marka 10, 1 – 6)
„I jeśli wiedzie do obrazy cię ręka twa, odetnij ją. Lepiej jest ci kalekim wejść do życia, niż dwie ręce mając odejść do Gehenny, w ogień nieugaszony. I jeśli stopa twa wiedzie do obrazy cię, odetnij ją. Lepiej jest ci wejść do życia chromym, niż dwie stopy mając zostać rzuconym do Gehenny. I jeśli oko twe wiedzie do obrazy cię, wyrzuć je. Lepiej ci jest jednookim wejść do królestwa Boga, niż dwoje oczu mając zostać rzuconym do Gehenny, gdzie robak ich nie umiera i ogień nie gaśnie. Każdy bowiem ogniem będzie posolony. Dobra sól; jeśli zaś sól niesłoną stanie się, czym ją przyprawicie? Miejcie w sobie sól, i zachowujcie pokój między sobą”. (Według Marka 9, 43 – 49)