Nie ma takiego słowa, nie ma takiego doświadczenia, nie ma takiej osoby, nie ma takiego miejsca ani rzeczy, by nie można było z tego wyciągnąć inspiracji na jutro. Wiedząc o wydarzeniach, ludziach, planie dnia – kolejnego dnia swojego życia, to od Ciebie zależy, czy na jutro, odnajdziesz inspirację już dzisiejszego dnia.

Wiele razy słyszałem określenie: Z pustego i Salomon nie naleje. Na pewno jest w tym wiele prawdy, patrząc tylko po ludzku. Przyglądając się od strony Boga, pustka nie jest przeszkodą, natomiast przeszkodą może być „pełnia”. Najtrudniejsze rekolekcje, które kiedykolwiek głosiłem były właśnie wtedy, gdy przychodziły na nie osoby tak „pełne” mądrości, wiedzy, doświadczenia…, że nie były w stanie kompletnie nic przyjąć. W takich sytuacjach chciałoby się powiedzieć: Nie napełnisz szklanki pełnej. Pustka, z jaką przychodzę do Boga, szczególnie, jako chrześcijanin, może być niesamowitym błogosławieństwem.

Dobre zorganizowanie dnia to wielka łaska. Im lepiej wszystko zaplanowane od samego początku (łącznie z przerwami), tym większych owoców możemy się spodziewać. W prawdziwym zaplanowaniu nie zabraknie także miejsca na spontaniczność.

Trudno zobaczyć wschód słońca bez minimum włożonego wysiłku, aby wcześniej wstać. Trudno ogarnąć cały dzień mając świadomość ilości dzieł, które mamy wykonać nie wstając rano. Oczywiście nie chcę tu powiedzieć, że człowiek nie ma prawa do odpoczynku po długiej pracy w nocy, i że nie ma możliwości pospania. Zachęta do porannego wstawania wiąże się z opanowaniem swojego lenistwa, aby maksymalnie wykorzystać dzień.

W niektórych sytuacjach płacz i łzy są wynikiem szczęścia. Z kolei w innych to efekt bólu i cierpienia. W jednym i drugim wypadku wszystkich, którzy w podobnej sytuacji uczestniczą (a mają chociaż odrobinę wrażliwości) skłania to do refleksji i zasadniczego pytania – Co się stało? Jak mogę pomóc? Łzy, zarówno cierpienia, jak i szczęścia sprawiają, że na różne rzeczywistości możemy spojrzeć zupełnie inaczej.

Uczestniczyłem jakiś czas temu w bardzo ważnym spotkaniu, na którym czas był niesamowicie napięty, cel był jasno wyznaczony… Na to spotkanie weszła osoba, która już od samego wejścia, właśnie przez swoje łzy jasno komunikowała – Pomocy! Choć spotkanie było naprawdę ważne, właśnie przez łzy dotarł do mnie komunikat, który nie dotarłby w żaden inny sposób.