Zazwyczaj, gdy odwiedzałem jakąkolwiek wspólnotę - słyszałem od innych: „To jest najlepsza wspólnota!”. Lub jeszcze mniej eklezjalne stwierdzenia: „Poza tą wspólnotą nie ma zbawienia”. Tak, tamtym zdaniem otworzyłeś moje serce na SNE... Potem wspólnie prowadzone kursy, z kursem Paweł „w roli głównej”, wspólne ewangelizacje na Przystanku Woodstock i szkolne rekolekcje...

W tak wielu sprawach się nie zgadzaliśmy, dyskutowaliśmy, czy wręcz kłóciliśmy, ale jednocześnie, przez tyle lat, dane nam było razem posługiwać, aby (najwięcej) na Woodstocu głosić Jezusa...

Nie zapomnę, gdy w zastępstwie bpa Edwarda Dajczaka (trafił on wtedy do szpitala i miał operację na kręgosłupie) przyjechałeś jako młody ksiądz z zespołem Przystanek Jezus i chłopakami ze Wspolnoty św. Tymoteusza, aby wygłosić kazanie na mojej Mszy św. prymicyjnej. Z Gubina do Białej Podlaskiej...

Chociaż miałeś trudny charakter i nasze drogi rozeszły się m.in. ze względu na to, iż w tym samym czasie co Przystanek Jezus - w Kołobrzegu ruszyliśmy z Przystanią z Jezusem - dziękuję Bogu za dobro, które Pan przez Ciebie dokonał....

I jeszcze jedno- po pierwszej napisanej mojej książce pt: „Miłość chodzi po Woodstocu” powiedziałeś: „Cieszę się, że tę ewangelizacyjną pracę opisałeś”. Dziękuję ze każde Twoje staranie się o Królestwo Boże...

Jak Bóg pozwoli, w piątek, w Nowej Soli będę chciał Cię pożegnać, prosząc o niebo dla Ciebie...

ks. Rafał Jarosiewicz

 

Ps. Gdyby ktoś jeszcze nie wiedział - ks. Artur Godnarski zmarł kilka dni temu.

Zdjęcie z mojej Mszy świętej prymicyjnej w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego Białej Podlaskiej.