Z Dzienniczka św. s. Faustyny (2621)
Z „Dzienniczka” św. s. Faustyny – godz. 15:00
Codziennie w Godzinie Miłosierdzia otrzymasz wybrany fragment z „Dzienniczka” św. siostry Faustyny Kowalskiej.
np. „Kiedy czuję, że cierpienie przechodzi siły moje, wtenczas uciekam się do Pana w Najświętszym Sakramencie, a głębokie milczenie jest mową moją do Pana”. (73)
św. Faustyna „O Boże wielki, podziwiam dobroć Twoją. Tyś Pan zastępów nieba, a tak się zniżasz do nędznego stworzenia. O, jak gorąco pragnę Cię kochać każdym uderzeniem serca mojego”. (288)
św. Faustyna „Jezus: Z jaką miłością zbliżasz się do mnie, z taką miłością zbliżaj się do każdej z sióstr, a cokolwiek czynisz im – mnie czynisz”. (285)
św. Faustyna „Niech żadna dusza nie wątpi, chociażby była najnędzniejsza – póki żyje – każda może się stać wielką świętą, bo wielka jest noc łaski Bożej”. (283)
św. Faustyna „W pewnej chwili powiedział mi Pan: Wzruszyło się serce moje miłosierdziem wielkim ku tobie – dziecię moje najdroższe – kiedy cię ujrzałem w strzępy poszarpaną od wielkiej boleści, którą cierpiałaś, żałując za grzechy swoje. Oto widzę twoją miłość tak czystą i szczerą, że daję ci pierwszeństwo między dziewicami, tyś zaszczytem i chwałą męki mojej. Każde uniżenie duszy twojej widzę i nic nie uchodzi uwagi mojej – pokornych wywyższam aż do tronu swego, bo tak chcę”. (282)
św. Faustyna „Czuję dobrze, że nie kończy się posłannictwo moje ze śmiercią, ale się zacznie”. (280)
św. Faustyna „ I powiedział mi Pan: Dziecię moje, najwięcej mi się podobasz przez cierpienie. W cierpieniach swoich fizycznych czy też moralnych – córko moja, nie szukaj współczucia u stworzeń. Chce, aby woń cierpień twoich była czysta, bez żadnych przymieszek. Żądam, żebyś się nie tylko oderwała od stworzeń, ale i sama od siebie. Córko moja, chcę się napawać miłością serca twego – miłością czystą, dziewiczą, nieskalaną, bez żadnego przyćmienia. Córko moja, im więcej ukochasz cierpienie, tym miłość twoja ku mnie będzie czystsza”. (279)
św. Faustyna „Prawdziwa miłość Boga zależy na wypełnieniu woli Bożej. Ażeby okazać miłość Bogu w czynie, trzeba, ażeby wszystkie uczynki nasze, chociażby najmniejsze – muszą płynąc z miłości dla Boga”. (279)
św. Faustyna „Nie będę rozmawiać z pewną osobą, bo wiem, że Jezusowi się to nie podoba, a ona nie odnosi z tego żadnej korzyści”. (277)
św. Faustyna „Od chwili, w której ukochałam cierpienie, przestało mi być cierpieniem. Cierpienie jest stałym pokarmem mojej duszy”. (276)
św. Faustyna „Jezus kocha dusze ukryte. Kwiat ukryty najwięcej zawiera w sobie woni”. (275)
