św. Faustyna „Jezus mi odpowiedział, że dopokąd się nie nauczę prostoty i pokory, to będzie ze mną obcował jako małe dziecię”. (335)

św. Faustyna „Jezus do s. Faustyny: Chociaż niepojęta jest wielkość moja, lecz obcuję tylko z maluczkimi – żądam od ciebie dziecięctwa ducha”. (332)

św. Faustyna „O, jak wielką łaską jest mieć kierownika duszy. Szybciej postępuje się w cnocie, jaśniej poznaje wolę Boża, wierniej ją wypełnia, idzie drogą pewną i bezpieczną. Kierownik umie ominąć skały, o które rozbić by się mogła”. (331)

św. Faustyna „Jezus do s. Faustyny: Podaję ludziom naczynie, z którym mają przychodzić po łaski do źródła miłosierdzia. Tym naczyniem jest ten obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie”. (327)

św. Faustyna „O Zakonie, matko moja – jak słodko jest w tobie żyć, ale jeszcze lepiej umierać”. (322)

św. Faustyna „Jezus dał mi poznać, jak Mu jest miła modlitwa wynagradzająca, mówi mi: Modlitwa duszy pokornej i miłującej rozbraja zagniewanie Ojca mojego i ściąga błogosławieństw morze”. (320)

św. Faustyna „Jezus do s. Faustyny: Daję ci cząstkę w odkupieniu rodzaju ludzkiego: Tyś ochłodą w chwili konania mego”. (310)

św. Faustyna „Powtarzać będę codziennie ten akt ofiarowania następującą modlitwą, której mnie sam nauczyłeś, Jezu: O Krwi i Wodo, któraś wytrysła naówczas jako zdrój miłosierdzia dla nas z Serca Jezusowego, ufam Tobie”. (309)

św. Faustyna „Rzekł do mnie Jezus: Pragnę, żebyś złożyła ofiarę z siebie za grzeszników, a szczególnie za te dusze, które straciły nadzieję w miłosierdzie Boże”. (308)

św. Faustyna „Jezu mój, nadziejo moja jedyna, dziękuję Ci za tę księgę, która otworzyłeś przed oczyma duszy mojej. Tą księgą jest męka Twoja dla mnie z miłości podjęta. Z tej księgi nauczyłam się, jak kochać Boga i dusze. W tej księdze są zawarte dla nas skarby nieprzebrane. O Jezus, jak mało dusz Ciebie rozumie w Twoim męczeństwie miłości”. (304)