Natanael potrzebował znaku, aby rozpoznać Jezusa. Jezus nie ogranicza swojego działania wobec Natanaela i innych uczniów do jednorazowego ukazania swojej mocy. ks. Rafał Jarosiewicz
J 1, 50 „Odparł mu Jezus: Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci: Widziałem cię pod drzewem figowym? Zobaczysz jeszcze więcej niż to”.

Natanael doświadczając Boga przychodzącego w Jezusie natychmiast rozpoznaje Jego obecność. ks. Rafał Jarosiewicz
J 1, 49 „Odpowiedział Mu Natanael: Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela!”

Gdy Natanael uświadamia sobie, że Jezus widzi go pod drzewem figowym, jest wstrząśniętym tym, że tam był sam na sam z Bogiem – tak też możemy zinterpretować ten fragment. ks. Rafał Jarosiewicz
J 1, 48 „Powiedział do Niego Natanael: Skąd mnie znasz? Odrzekł mu Jezus: Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod drzewem figowym”.

Jezus zdobywa serce Natanaela odkrywając prawdę, która jest w tym sercu i pokazując to, co jest zakryte przed innymi. ks. Rafał Jarosiewicz
J 1, 47 „Jezus ujrzał, jak Natanael zbliżał się do Niego, i powiedział o nim: Patrz, to prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu”.

Filip nie tłumaczy Jezusa, ale zaprasza do osobistego spotkania z Nim. ks. Rafał Jarosiewicz
J 1, 46 „Rzekł do niego Natanael: Czyż może być co dobrego z Nazaretu? Odpowiedział mu Filip: Chodź i zobacz!”

Doświadczenie powołania natychmiast przekłada się na pragnienie pokazania Jezusa innym. ks. Rafał Jarosiewicz
J 1, 45 „Filip spotkał Natanaela i powiedział do niego: Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy – Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu”.

Określenie w Piśmie Świętym miejsc i relacji międzyludzkich pomaga nam zobaczyć „klimat” spotkań Jezusa z tymi, których powoływał. ks. Rafał Jarosiewicz
J 1, 44 „Filip zaś pochodził z Betsaidy, z miasta Andrzeja i Piotra”.

Jezus, powołując ludzi, wie kogo powołać, bo ma określoną misję dla każdego. ks. Rafał Jarosiewicz
J 1, 43 „Nazajutrz Jezus postanowił udać się do Galilei. I spotkał Filipa. Jezus powiedział do niego: Pójdź za Mną!”

Gdyby Andrzej nie spotkał Jezusa, inaczej zapewne ułożyła by się historia z Piotrem. Jezus posługuje się ludźmi, by innych do siebie przyprowadzać. ks. Rafał Jarosiewicz
J 1, 41 – 42 „Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: Znaleźliśmy Mesjasza – to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus wejrzawszy na niego rzekł: Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz nazywał się Kefas – to znaczy: Piotr”.

Andrzej, doświadczając tego, kim jest Jezus nie zostaje obojętny w pragnieniu przyprowadzenia do Niego swojego brata. ks. Rafał Jarosiewicz
J 1, 40 „Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra”.