„Lecz szukajcie królestwa jego, a to dołożone będzie wam. Nie bój się, mała trzódko, bo spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo. Sprzedajcie (te co są) wasze, i dajcie (jako) jałmużnę. Uczyńcie sobie trzosy nie starzejące się, skarb niewyczerpany w niebiosach, gdzie kradnący nie zbliża się ani mól niszczy. Gdzie bowiem jest skarb twój tam i serce twe będzie. Niech będą wasze biodra opasane i lampki palące się. I wy podobni ludziom oczekującym pana swego, kiedy powróci z wesela, aby (gdy przyjdzie) i (gdy zapuka), zaraz otworzyliby mu. Szczęśliwi słudzy owi, których przyszedłszy pan znajdzie czuwających. Amen mówię wam, że opasze się i ułoży (przy stole) ich i obchodząc służyć będzie im”. (Według Łukasza 12, 31 - 37)