„(Ci) więc, (którzy się rozproszyli) z utrapienia (tego), (które się stało) z powodu Szczepana, przeszli aż do Fenicji, i Cypru, i Antiochii, nikomu (nie) mówiąc słowo (z wyjątkiem) jedynie Judejczyków. Byli zaś niektórzy z nich, mężowie Cypryjczycy i Cyrenejczycy, którzy przyszedłszy do Antiochii mówili i do Hellenistów, głosząc sobie dobrą nowinę: Pana, Jezusa. I była ręka Pana z nimi, wielka liczba, (ta) (która uwierzyła), zwróciła się do Pana. Dało się słyszeć zaś słowo do uszu (społeczności) wywołanych, (tej) będącej w Jeruzalem, o nich. I wysłali Barnabę, (aby) [przejść] do Antiochii”. (Dokonania wysłanników 11, 19 – 22)