„W tamtej zaś porze narzucił Herod król ręce, (aby) skrzywdzić niektórych (z tych) ze (społeczności) wywołanych. Zgładził zaś Jakuba, brata Jana, mieczem. Zobaczywszy zaś, że podobające się jest Judejczykom, przyłożył sobie, (aby) ująć i Piotra (były zaś dni przaśnych), którego i ścisnąwszy umieścił sobie w strażnicy, wydawszy czterem czwórkom żołnierzy strzec go, postanawiając po (święcie) Paschy poprowadzić go ludowi”. (Dokonania wysłanników 12, 1 – 4)