„Aż do zaś kiedy dzień miał stawać się, zachęcał Paweł wszystkich, (by) przyjąć pokarm, mówiąc: Czternasty dzisiaj dzień oczekując poszczący dokańczacie, niczego wziąwszy. Dlatego zachęcam was, (by) przyjąć pokarm, to bowiem ku waszemu zbawieniu jest. Nikogo bowiem (z) was włos z głowy (nie) będzie zgubiony. Powiedziawszy zaś to i wziąwszy chleb, podziękował Bogu przed wszystkimi i połamawszy zaczął jeść. Będącymi dobrej myśli zaś stawszy się wszyscy i oni wzięli pokarm. Byliśmy zaś wszystkie dusze na statku dwieście siedemdziesiąt sześć. Nasyceni zaś pokarmem uczynili lekkim statek, wyrzucając zboże do morza”. (Dokonania wysłanników 27, 33 – 38)