„I Dawid mówi: Niech stanie się stół ich za pułapkę i za sidło, i za obrazę, i za oddanie w zamian im, niech zostaną pogrążone w ciemności oczy ich, (by) nie widzieć, i grzbiet ich przez cały równocześnie zegnij. Mówię więc, czy potknęli się, aby padliby? Nie może stać się; ale (z powodu) ich występku zbawienie dla pogan, ku pobudzić do zazdrości ich. Jeśli zaś występek ich bogactwem świata i poniżenie ich bogactwem pogan, jak wielce bardziej wypełnienie ich”. (Do Rzymian 11, 9 – 12)