„Błogosławcie prześladujących [was], błogosławcie i nie przeklinajcie. Radować się z radującymi się, płakać z płaczącymi. To samo ku jedni drugim myśląc, nie wysoko myśląc, ale (do) uniżonych dostosowując się. Nie stawajcie się rozsądni przed sobą samymi. Nikomu złego za złe (nie) oddając; troszcząc się (o) piękne przed wszystkimi ludźmi; jeśli możliwe, (to) z przyczyny waszej, z wszystkimi ludźmi zachowując pokój; nie siebie samych mszcząc, umiłowani, ale dajcie miejsce gniewowi, jest napisane bowiem: Mnie ukaranie, ja oddam w zamian, mówi Pan. Ale jeśli łaknie nieprzyjaciel twój, karm go; jeśli pragnie, dawaj pić mu; to bowiem czyniąc węgle ognia sypać będziesz na głowę jego. Nie daj się zwyciężać przez zło, ale zwyciężaj przez dobro (to) zło”. (Do Rzymian 12, 14 – 21)