„Jest napisane bowiem: Żyję ja, mówi Pan, że (dla) mnie zegnie wszystko kolano. I każdy język wyzna Bogu. Zatem [więc] każdy (z) nas o sobie samym słowo da [Bogu]. Już nie więc jedni drugich sądźmy; ale to osądźcie raczej, (by) nie kłaść potknięcia się bratu lub obrazy. Wiem i jestem przekonany w Panu, Jezusie, że nic pospolitym z powodu siebie samego; jeśli nie (dla) liczącego sobie, (że) coś pospolitym być, dla niego pospolitym”. (Do Rzymian 14, 11 – 14)