„Zachęcam więc was ja, więzień w Panu, (by) w sposób godny postępować powołania, którym zostaliście powołani, z całą uniżonością serca i delikatnością, z wielkodusznością, znosząc jedni drugich w miłości, wykazując gorliwość, (by) strzec jedności ducha w związaniu pokoju: jedno ciało i jeden Duch, tak jak i powołani zostaliście w jednej nadziei powołania waszego; jeden Pan, jedna wiara, jedno zanurzenie; jeden Bóg i Ojciec wszystkich, (Ten) przy wszystkich i przez wszystkich i we wszystkich”. (Do Efezjan 4, 1 – 6)