„Zaś w końcu wszyscy jednomyślni, współczujący, kochający braci, miłosierni, uniżeni sercem, nie oddający zła za zło lub znieważania za znieważanie, przeciwnie zaś wysławiający, bo ku temu zostaliście powołani, aby wysławianie odziedziczylibyście. Bo chcący życie miłować i zobaczyć dni dobre niech powstrzyma język od zła i wargi, (by) nie powiedzieć podstępu, niech odchyla zaś od zła i niech czyni dobro, niech szuka pokoju i niech ściga go. bo oczy Pana na sprawiedliwych i uszy Jego ku błaganiu ich, oblicze zaś Pana przeciwko czyniącym zła”. (Piotra I 3, 8 – 12)