„I On jest Głową Ciała, (społeczności) wywołanych; który jest początkiem, pierworodnym z martwych, aby stał się we wszystkim sam będącym pierwszym, bo w Nim miał upodobanie, (żeby) całe wypełnienie zamieszkać i przez Niego (żeby) z powrotem pojednać wszystko ku Niemu, uczyniwszy pokój przez krew krzyża Jego, [przez Niego] czy to (to) na ziemi, czy to (to) w niebiosach”. (Do Kolosan 1, 18 – 20)

„który jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym całego stworzenia, bo w Nim zostało stworzone wszystko w niebiosach i na ziemi, widzialne i niewidzialne, czy to Trony, czy to Państwa, czy to Panowania, czy to Władze: wszystko z powodu Niego i ku Niemu jest stworzone, i On jest przed wszystkim i (to) wszystko w Nim stanęło razem”. (Do Kolosan 1, 15 – 17)

„Z powodu tego i my, od którego dnia usłyszeliśmy, nie powstrzymujemy się za was modląc się i prosząc, aby zostaliście wypełnieni (w zakresie) uznania woli Jego w całej mądrości i rozumieniu duchowym, (tak żeby) przejść w sposób godny Pana ku całemu przypodobaniu się, w każdym czynie dobrym przynosząc owoce i wzrastając uznaniem Boga, w każdej mocy umacniając się na sile chwały Jego ku całej wytrwałości i wielkoduszności, z radością dziękując Ojcu (który uczynił dość dużymi) was do udziału (w) dziedzictwie świętych w świetle; który wyciągnął nas z władzy ciemności i przestawił do królestwa Syna miłości Jego, w którym mamy odkupienie, uwolnienie (od) grzechów”. (Do Kolosan 1, 9 – 14)

„Paweł, wysłannik Pomazańca Jezusa przez wolę Boga, i Tymoteusz, brat, w Kolosach świętym i wiernym braciom w Pomazańcu, łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego. Dziękujemy Bogu, Ojcu Pana naszego, Jezusa Pomazańca, każdej chwili za was modląc się, usłyszawszy (o) wierze waszej w Pomazańcu Jezusie i (o) miłości, którą macie ku wszystkim świętym z powodu nadziei, (tej) odłożonej (dla) was w niebiosach, (o) której wcześniej usłyszeliście w słowie prawdy dobrej nowiny, (tej) przybywającej do was, tak jak i w całym świecie jest przynoszącą owoce i wzrastającą, tak i w was, od którego dnia usłyszeliście i uznaliście łaskę Boga w prawdzie; tak jak nauczyliście się od Epafrasa, umiłowanego współniewolnika naszego, który jest wiernym dla was sługą Pomazańca, (który) i ujawniwszy nam waszą miłość w Duchu”. (Do Kolosan 1, 1 – 8)

„pozdrówcie każdego świętego w Pomazańcu Jezusie. Pozdrawiają was (ci) razem ze mną bracia. Pozdrawiają was wszyscy święci, najbardziej zaś (ci) z Cezara domu. Łaska Pana, Jezusa Pomazańca, z duchem waszym”. (Do Filipian 4, 21 – 23)

„Otrzymuję zaś wszystko i obfituję; wypełniony jestem, przyjąwszy od Epafrodyta (te) od was, woń aromatu, ofiarę godną przyjęcia, bardzo podobającą się Bogu. Zaś Bóg mój wypełni każdą potrzebę waszą według bogactwa Jego w chwale w Pomazańcu Jezusie. Zaś Bogu i Ojcu naszemu chwała na wieki wieków. Amen”. (Do Filipian 4, 18 – 20)

„Wiecie zaś i wy, filipinie, że na początku dobrej nowiny, gdy wyszedłem z Macedonii, żadna mi (społeczność) wywołanych stała się wspólnikiem na rachunku dania i wzięcia, jeśli nie wy jedyni: bo i w Tesalonice i raz i dwakroć na potrzebę mi posłaliście. Nie że poszukuję daru, ale poszukuję owocu czyniącego więcej na rachunku waszym”. (Do Filipian 4, 15 – 17)

„Uradowałem się zaś w Panu wielce, że już niegdyś rozwinęliście (to) o mnie myśleć, nad którym i myśleliście, nie mieliście sposobności zaś. Nie ponieważ z brakowania mówię, ja bowiem nauczyłem się, w czym jestem, samowystarczalnym być. Umiem i uniżać się, umiem i obfitować; w każdym i we wszystkich jestem wtajemniczony: i nasycać się pokarmem, i łaknąć, i obfitować, i być słabszym. (We) wszystkim jestem silny przez umacniającego mię. Jednakże pięknie uczyniliście, stawszy się współuczestnikami mymi (w) utrapieniu”. (Do Filipian 4, 10 – 14)

„W końcu, bracia, jakie są prawdziwe, jakie szanowne, jakie sprawiedliwe, jakie nieskalane, jakie przyjazne, jakie przychylne, jeśli coś cnotą i jeśli coś pochwałą, to liczcie sobie; co i nauczyliście się, i przyjęliście, i usłyszeliście, i zobaczyliście we mnie, to dokonujcie; i Bóg pokoju będzie z wami”. (Do Filipian 4, 8 – 9)

„Radujcie się w Panu każdej chwili; znowu powiem: radujcie się. Życzliwość wasza niech da się poznać wszystkim ludziom. Pan blisko. Nic (nie) troszczcie się, ale w każdej modlitwie i błaganiu z dziękowaniem prośby wasze niech dadzą się poznać względem Boga. I pokój Boga, górujący nad każdą myślą, będzie pilnował serc waszych i pomyśleń waszych w Pomazańcu Jezusie”. (Do Filipian 4, 4 – 7)