Surowe Słowo - czyli fragmenty Pisma Św. interlinearnego (2586)
„Surowe” Słowo, czyli fragment Pisma Świętego interlinearnego – godz. 15:00
Zaznaczając w swojej aplikacji ten dział, codziennie o godz. 15:00, otrzymasz fragment Słowa Bożego w oryginalnym - surowym tłumaczeniu z języka greckiego.
np. „Na początku było Słowo, i Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono (to) było na początku u Boga. Wszystko przez nie stało się i bez niego (nie) stało się ani jedno. Które stało się w nim, życie(m) było, i życie było światłem ludzi. I światło w ciemności ukazuje się i ciemność go nie opanowała”. (Według Jana 1, 1 – 5)
„I przyszli do Jana i powiedzieli mu: Rabbi, (ten) który był z tobą poza Jordanem, któremu ty zaświadczyłeś, oto ten zanurza i wszyscy przychodzą do niego. Odpowiedział Jan i rzekł: Nie może człowiek brać ani jednego, jeśli nie będzie dane mu z nieba. Sami wy mi świadczycie, że powiedziałem, [że]: Nie jestem ja Pomazańcem, ale że: Wysłany jestem przed niego”. (Według Jana 3, 26 – 28)
„Zaś czyniący prawdę przychodzi do światła, aby stały się widoczne jego czyny, że w Bogu (są) zdziałane. Po tym przyszedł Jezus i uczniowie jego do Judei ziemi, i tam przebywał z nimi i zanurzał. Był zaś i Jan zanurzający w Ainon blisko Salem, bo wody liczne były tam, i przybywali i byli zanurzani. Jeszcze nie bowiem był wrzucony do strażnicy Jan. Stała się więc dysputa od uczniów Jana z Judejczykiem o oczyszczaniu (się)”. (Według Jana 3, 21 – 25)
„Wierzący w niego nie jest sądzony; zaś nie wierzący już osądzony został, bo nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Boga. To zaś jest sąd, że światło przyszło na świat i umiłowali ludzie raczej ciemność niż światło, był(y) bowiem ich złymi czyny. Każdy bowiem bezwartościowe robiący nienawidzi światła i nie przychodzi do światła, aby nie ujawnione zostały czyny jego”. (Według Jana 3, 18 – 20)
„I jako Mojżesz wywyższył węża na pustkowiu, tak wywyższonym zostać trzeba Synowi Człowieka, aby każdy wierzący w niego miał życie wieczne. Tak bowiem umiłował Bóg świat, że Syna jednorodzonego dał, aby każdy wierzący w niego nie zginął, ale miał życie wieczne. Nie bowiem wysłał Bóg Syna na świat, aby osądził świat, ale aby wybawiony został świat przez niego”. (Według Jana 3, 14 – 17)
„Amen, amen mówię ci, że co wiemy, mówimy, i co ujrzeliśmy, poświadczamy, i świadectwa naszego nie przyjmujecie. Jeśli ziemskie powiedziałem wam i nie wierzycie, jak, jeśli powiem wam niebieskie, uwierzycie? I nikt (nie) wstąpił do nieba, jeśli nie (ten) z nieba (który zstąpił), Syn Człowieka”. (Według Jana 3, 11 – 13)
„Zrodzone z ciała ciałem jest, i zrodzone z Ducha duchem jest. Nie dziw się, że rzekłem ci: Trzeba (wam) zrodzonym zostać z góry. Wiatr gdzie chce dmie, i głos jego słyszysz, ale nie wiesz skąd przychodzi i gdzie odchodzi. Tak jest każdy zrodzony z Ducha. Odpowiedział Nikodem i rzekł mu: Jak może to stać się? Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Ty jesteś nauczyciel Izraela i tego nie wiesz?” (Według Jana 3, 6 – 10)
„Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Amen, amen mówię ci, jeśli nie ktoś zostanie zrodzony z góry, nie może zobaczyć Królestwa Boga. Mówi do niego Nikodem: Jak może człowiek zostać zrodzony starcem będąc? Czy może do łona matki jego drugi (raz) wejść i zostać zrodzonym? Odpowiedział Jezus: Amen, amen mówię ci, jeśli nie ktoś zostanie zrodzony z wody i ducha, nie może wejść do Królestwa Boga”. (Według Jana 3, 3 – 5)
„Sam zaś Jezus nie zdawał (się) (na) nich z powodu tego (że) on (znał) wszystkich, i że nie potrzebę miał, żeby ktoś świadczył o człowieku; sam bowiem wiedział, co było w człowieku. Był zaś człowiek z faryzeuszów, Nikodem (na) imię mu, przywódca Judejczyków. Ten przyszedł do niego nocą i powiedział mu: Rabbi, wiemy że od Boga przyszedłeś (jako) nauczyciel. Nikt bowiem (nie) może tych znaków czynić, które ty czynisz, jeśli nie byłby Bóg z nim”. (Według Jana 2, 24 – 3, 2)
„On zaś mówił o przybytku ciała jego. Gdy więc podniósł się z martwych, przypomnieli sobie uczniowie jego, że to mówił i uwierzyli Pismu i słowu, które powiedział Jezus. Jak zaś był w Jerozolimie w Paschę, w święto, liczni uwierzyli w imię jego, oglądając jego znaki, które czynił”. (Według Jana 2, 21 – 23)
„Przypomnieli sobie uczniowie jego, że napisane jest: Gorliwość (o) dom twój pożera mnie. Odpowiedzieli więc Judejczycy i powiedzieli mu: Jaki znak pokazujesz nam, że to czynisz? Odpowiedział Jezus i rzekł im: Zburzcie przybytek ten i w trzy dni podniosę go. Powiedzieli więc Judejczycy: Czterdzieści i sześć lat budowany był przybytek ten, a ty w trzy dni podniesiesz go?” (Według Jana 2, 17 – 20)
