„Mówię zaś niezaślubionym i wdowom: piękne (dla) nich, jeśli trwać będą jak i ja; jeśli zaś nie wytrzymują, niech się zaślubią, lepiej bowiem jest zaślubić się niż płonąć. Zaś zaślubionym nakazuję, nie ja, ale Pan, kobieta od męża nie oddzielić się jeśli zaś i oddzieliłaby się, niech trwa niezaślubiona lub (z) mężem niech się pojedna i mąż kobietę nie odrzucać. Zaś pozostałym mówię ja, nie Pan: jeśli jakiś brat kobietę ma niewierzącą i ta zgadza się mieszkać z nim, nie niech odrzuca jej; i kobieta jeśli jakaś ma męża niewierzącego i ten zgadza się mieszkać z nią, nie niech odrzuca (tego) męża”. (Do Koryntian I 7, 8 – 13)

„Mówię zaś niezaślubionym i wdowom: piękne (dla) nich, jeśli trwać będą jak i ja; jeśli zaś nie wytrzymują, niech się zaślubią, lepiej bowiem jest zaślubić się niż płonąć. Zaś zaślubionym nakazuję, nie ja, ale Pan, kobieta od męża nie oddzielić się jeśli zaś i oddzieliłaby się, niech trwa niezaślubiona lub (z) mężem niech się pojedna i mąż kobietę nie odrzucać. Zaś pozostałym mówię ja, nie Pan: jeśli jakiś brat kobietę ma niewierzącą i ta zgadza się mieszkać z nim, nie niech odrzuca jej; i kobieta jeśli jakaś ma męża niewierzącego i ten zgadza się mieszkać z nią, nie niech odrzuca (tego) męża”. (Do Koryntian I 7, 8 – 13)

„O zaś czym napisaliście: piękne (dla) człowieka kobiety nie dotykać; przez zaś nierządy każdy (tę) swoją kobietę niech ma i każda (tego) własnego męża niech ma. (Tej) kobiecie mąż powinność niech oddaje, podobnie zaś i (ta) kobieta mężowi. Kobieta własnym ciałem nie włada, ale mąż; podobnie zaś i mąż własnym ciałem nie włada, ale kobieta. Nie pozbawiajcie się wzajemnie, chyba że (może) z uzgodnienia do (jakiejś) pory, aby mieliście czas (dla) modlitwy i znowu później tym samym byliście, aby nie doświadczał was szatan przez nieopanowanie wasze. To zaś mówię według przyzwolenia, nie według rozkazu. Chciałbym zaś wszyscy ludzie być jak i ja sam, ale każdy własny ma dar z Boga; ten tak, ten zaś tak”. (Do Koryntian I 7, 1 – 7)

„O zaś czym napisaliście: piękne (dla) człowieka kobiety nie dotykać; przez zaś nierządy każdy (tę) swoją kobietę niech ma i każda (tego) własnego męża niech ma. (Tej) kobiecie mąż powinność niech oddaje, podobnie zaś i (ta) kobieta mężowi. Kobieta własnym ciałem nie włada, ale mąż; podobnie zaś i mąż własnym ciałem nie włada, ale kobieta. Nie pozbawiajcie się wzajemnie, chyba że (może) z uzgodnienia do (jakiejś) pory, aby mieliście czas (dla) modlitwy i znowu później tym samym byliście, aby nie doświadczał was szatan przez nieopanowanie wasze. To zaś mówię według przyzwolenia, nie według rozkazu. Chciałbym zaś wszyscy ludzie być jak i ja sam, ale każdy własny ma dar z Boga; ten tak, ten zaś tak”. (Do Koryntian I 7, 1 – 7)

„[Lub] nie wiecie, że łączący się (z) nierządną, jednym ciałem jest? Będą bowiem, mówi, dwoje ku ciału jednemu. Zaś łączący się (z) Panem jednym duchem jest. Uciekajcie (przed) nierządem. Każde zgrzeszenie, które uczyniłby człowiek, na zewnątrz ciała jest, zaś popełniający nierząd ku własnemu ciału grzeszy. Czy nie wiecie, że ciało wasze przybytkiem (tego) w was Świętego Ducha jest, którego macie od Boga, i nie jesteście was samych? Zostaliście kupieni bowiem (za cenę) szacunku, oddajcie chwałę więc Bogu w ciele waszym”. (Do Koryntian I 6, 16 – 20)

„Wszystko mi wolno, ale nie wszystko jest pożyteczne. Wszystko mi wolno, ale nie ja będę władany przez coś. Potrawy (dla) brzucha, i brzuch (dla) potraw, zaś Bóg i ten i te uzna za bezużyteczne. Zaś ciało nie (dla) nierządu, ale (dla) Pana, i Pan (dla) ciała. Zaś Bóg Pana wskrzesił, i nas wskrzesi przez moc Jego. Nie wiecie, że ciała wasze członkami Pomazańca są? Zabrawszy więc członki Pomazańca, uczynię nierządnej członkami? Nie może stać się!” (Do Koryntian I 6, 12 – 15)

„Wszystko mi wolno, ale nie wszystko jest pożyteczne. Wszystko mi wolno, ale nie ja będę władany przez coś. Potrawy (dla) brzucha, i brzuch (dla) potraw, zaś Bóg i ten i te uzna za bezużyteczne. Zaś ciało nie (dla) nierządu, ale (dla) Pana, i Pan (dla) ciała. Zaś Bóg Pana wskrzesił, i nas wskrzesi przez moc Jego. Nie wiecie, że ciała wasze członkami Pomazańca są? Zabrawszy więc członki Pomazańca, uczynię nierządnej członkami? Nie może stać się!” (Do Koryntian I 6, 12 – 15)

„Ale brat z bratem sądzi się, i to przed niewierzącymi? Już więc całkowicie poniżeniem (dla) was jest, że sądy macie z sobą samymi. Przez co nie raczej znosicie niesprawiedliwość? Przez co nie raczej dajecie się pozbawić? Ale wy czynicie niesprawiedliwość i pozbawiacie, i to braci. Czy nie wiecie, że niesprawiedliwi Bożego Królestwa nie dostaną w udziale? Nie łudźcie się: ani nierządni, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani miękcy, ani legający z mężczyznami, ani kradnący, ani zachłanni, ni pijacy, ni znieważający, ni drapieżcy Królestwa Bożego (nie) dostaną w udziale. I tacy jacyś byliście. Ale obmyliście się, ale zostaliście uświęceni, ale zostaliście uznani za sprawiedliwych, w imieniu Pana, Jezusa Pomazańca i w Duchu Boga naszego”. (Do Koryntian I 6, 6 – 11)

„Odważa się ktoś (z) was sprawę mając do drugiego sądzić się przed niesprawiedliwymi, i nie przed świętymi? Czy nie wiecie, że święci świat będą sądzić? I jeśli w was jest sądzony świat, niegodni jesteście sądzeń najmniejszych? Nie wiecie, że zwiastunów będziemy sądzić, a cóż dopiero (sprawy) życiowe? Życiowe więc sądzenia jeśli macie, (to) za nic mianych w (społeczności) powołanych, tych właśnie sadzacie? Do zawstydzenia wam mówię. Tak nie jest w was żaden mądry, który będzie mógł rozsądzić przez środek brata jego?” (Do Koryntian I 6, 1 – 5)

„Napisałem wam w (tym) liście, aby nie mieszać się z nierządnymi, nie w ogóle (z) nierządnymi świata tego, lub (z) zachłannymi i drapieżnymi, lub bałwochwalcami, gdyż bylibyście zobowiązani zaraz z (tego) świata wyjść. Teraz zaś napisałem wam, aby nie mieszać się, jeśli ktoś bratem nazywany byłby nierządnym, lub zachłannym, lub bałwochwalcą, lub pijakiem, lub drapieżcą; (z) takim i nie jeść razem. Po co bowiem mi (tych) z zewnątrz sądzić? Czyż nie (tych) wewnątrz wy sądzicie? (Tych) zaś z zewnątrz Bóg osądzi. Pozbądźcie się (tego) niegodziwca z was samych”. (Do Koryntian I 5, 9 – 13)