„Mało i już nie widzicie mnie, i znów mało i zobaczycie mnie. Powiedzieli więc z uczniów jego do siebie nawzajem: Co jest to, co mówi nam: Mało i nie widzicie mnie, i znów mało i zobaczycie mnie? I: Bo odchodzę do Ojca? Mówili więc: Co jest to, [co mówi], mało? Nie wiemy, co mówi. Poznał Jezus, że chcieli go pytać, i powiedział im: Co do tego szukacie (między) sobą, że powiedziałem: Mało i nie widzicie mnie, i znów mało i zobaczycie mnie? Amen, amen mówię wam, że płakać będziecie i zawodzić będziecie wy, zaś świat radować się będzie. Wy będziecie zasmuceni, ale smutek wasz radością stanie się”. (Według Jana 16, 16 – 20)

„Jeszcze wiele mam wam mówić, ale nie możecie nieść teraz. Kiedy zaś przyjdzie on, duch prawdy, poprowadzi was w prawdzie całej; nie bowiem mówić będzie od siebie, ale ile usłyszy mówić będzie, i przychodzące oznajmi wam. On mnie wsławi, bo z mojego weźmie i oznajmi wam. Wszystko, ile ma Ojciec, moje jest. Dla tego powiedziałem, że z mego bierze i oznajmi wam”. (Według Jana 16, 12 – 15)

„Teraz zaś odchodzę do tego, (który posłał) mnie, i nikt z was (nie) pyta mnie: Gdzie odchodzisz? Ale że to rzekłem wam, smutek napełnił wasze serce. Ale ja prawdę mówię wam, pożyteczne jest wam, aby ja odszedłem. Jeśli bowiem nie odejdę, pocieszyciel nie przyjdzie do was. Jeśli zaś pójdę, poślę go do was. I przyszedłszy ów przekona świat co do grzechu, i co do sprawiedliwości, i co do sądu. Co do grzechu, bo nie wierzą we mnie. Co do sprawiedliwości zaś, bo do Ojca odchodzę i już nie widzicie mnie. Co do zaś sądu, bo władca świata tego jest osądzony”. (Według Jana 16, 5 – 11)

„To powiedziałem wam, aby nie potknęliście się. Wykluczonymi z synagogi uczynią was. Ale przychodzi godzina, żeby każdy (który zabił) was, uważał, (że) akt kultu (przynosi) Bogu. I to uczynią, bo nie poznali Ojca ani mnie. Ale to rzekłem wam, aby kiedy przyjdzie godzina ich, przypomnieliście sobie (to), że ja powiedziałem wam. Tego zaś wam od początku nie powiedziałem, bo z wami byłem”. (Według Jana 16, 1 – 4)

„Gdyby dzieł nie uczyniłem wśród nich, których nikt inny (nie) uczynił, grzechu nie mieli(by). Teraz zaś i ujrzeli i znienawidzili i mnie, i Ojca mego. Ale aby wypełniło się słowo, (to) w Prawie ich napisane, że: Znienawidzili mnie bez powodu. Kiedy przyjdzie pocieszyciel, którego ja poślę wam od Ojca, duch prawdy, który od Ojca wychodzi, ów zaświadczy o mnie. I wy zaś świadczycie, bo od początku ze mną jesteście”. (Według Jana 15, 24 – 27)

„Ale to wszystko czynić będą wobec was z powodu imienia mego, bo nie znają (tego), (który posłał) mnie. Gdyby nie przyszedłem i (nie) powiedziałem im, grzechu nie mieli(by). Teraz zaś pretekstu nie mają co do grzechu ich. Mnie nienawidzący i Ojca mego nienawidzi”. (Według Jana 15, 21 – 23)

„Jeśli świat was nienawidzi, wiedzcie, że mnie pierwej (od) was znienawidził. Gdyby ze świata byliście, świat (co) własne kochałby. Że zaś ze świata nie jesteście, ale ja wybrałem sobie was ze świata, dla tego nienawidzi was świat. Przypominajcie sobie słowo, które ja powiedziałem wam: Nie jest sługa większy (od) pana jego. Jeśli mnie prześladowali, i was prześladować będą. Jeśli słowo me ustrzegli, i waszego strzec będą”. (Według Jana 15, 18 – 20)

„To rzekłem wam, aby radość moja w was była i radość wasza wypełniła się. To jest przykazanie moje, aby miłowaliście siebie nawzajem, jako umiłowałem was. Większej (od) tej miłości nikt (nie) ma, żeby ktoś duszę jego położył za przyjaciół jego. Wy przyjaciółmi moimi jesteście, jeśli czynić będziecie, co ja przykazuję wam. Już nie nazywam was sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan. Was zaś nazwałem przyjaciółmi, bo wszystko, co usłyszałem od Ojca mego, dałem poznać wam. Nie wy mnie wybraliście sobie, ale ja wybrałem sobie was i położyłem was, aby wy szliście i owoc nieśliście, i owoc wasz trwał, aby to, (o) cokolwiek poprosicie Ojca w imię me, dał wam. To przykazuję wam, aby miłowaliście jedni drugich”. (Według Jana 15, 11 - 17)

„Ja jestem winoroślą, wy pędami. Pozostający we mnie i ja w nim, ten niesie owoc liczny, bo beze mnie nie możecie czynić nic. Jeśli nie ktoś pozostawałby we mnie, wyrzucony zostałby na zewnątrz, jak pęd i wysuszyłby się; i zbierają je i w ogień rzucają, i pali się. Jeśli pozostaniecie we mnie i słowa me w was pozostaną, co zechcecie poproście sobie i stanie się wam. W tym wsławiony został Ojciec mój, żeby owoc liczny przynosiliście i staliście się mi uczniami. Jako umiłował mnie Ojciec, i ja was umiłowałem. Pozostańcie w miłości mojej. Jeśli przykazań mych strzec będziecie, pozostaniecie w miłości mej, jako ja przykazań Ojca mego ustrzegłem i pozostaję jego w miłości”. (Według Jana 15, 5 - 10)

„Już nie wiele mówić będę z wami, przychodzi bowiem świata władca. I we mnie nie ma nic. Ale był poznał świat, że miłuję Ojca, i jako przykazał mi Ojciec, tak czynię. Podnoście się, idziemy stąd. Ja jestem winorośl prawdziwa, a Ojciec mój rolnik jest. Każdy pęd we mnie nie niosący owocu, odrywa go, i każdy owoc niosący oczyszcza go, aby owoc liczniejszy niósł. Już wy czyści jesteście z powodu słowa, które rzekłem wam. Pozostańcie we mnie, i ja w was. Jak pęd nie może owocu nieść z siebie, jeśli nie pozostaje w winorośli, tak ani wy, jeśli nie we mnie pozostajecie”. (Według Jana 14, 30 – 15, 4)