„Albo (weźcie) drzewo dobre i owoc jego dobry; albo (weźcie) drzewo zepsute i owoc jego zepsuty. Z bowiem owocu drzewo poznawane jest. Płody żmij, jak możecie dobre mówić źli będąc? Z bowiem obfitości serca usta mówią. Dobry człowiek z dobrego skarbca wyciąga dobre, a zły człowiek ze złego skarbca wyciąga złe. Mówię zaś wam, że każda rzecz bezużyteczna, którą powiedzą ludzie, oddadzą za nią (rachunek) w dzień sądu. Z bowiem słów twych usprawiedliwiony będziesz i ze słów twych potępiony będziesz”. (Według Mateusza 12, 33 – 37)

„Odpowiedzieli więc rodzice jego i rzekli: Wiemy, że ten jest syn nasz i że ślepy narodził się. Jak zaś teraz widzi, nie wiemy, albo kto otworzył jego oczy, my nie wiemy. Jego spytajcie, dojrzałość ma, sam o sobie powie. To powiedzieli rodzice jego, bo bali się Judejczyków, już bowiem ułożyli się Judejczycy, aby, jeśli ktoś go wyznałby Pomazańcem, wykluczony z synagogi stał się. Dla tego rodzice jego powiedzieli, że: Dojrzałość ma, jego zapytajcie. Zawołali więc (tego) człowieka drugi (raz), który był ślepy, i powiedzieli mu: Daj chwałę Bogu. My wiemy, że ten człowieka grzeszny jest. Odpowiedział więc tamten: Czy grzeszny jest, nie wiem. Jedno wiem, że ślepym będąc teraz widzę”. (Według Jana 9, 20 – 25)

„Zobaczywszy zaś kobieta, że nie ukryła się, drżąc przyszła i przypadłszy do niego, przez jaką przyczynę dotknęła go, oznajmiła wobec całego ludu, i jak uleczona została od razu. On zaś powiedział jej: Córko, wiara twa uratowała cię; idź w pokoju. Jeszcze (gdy) on mówił, przychodzi ktoś od przełożonego synagogi mówiąc, że: Umarła córka twa, już nie szarp nauczyciela. Zaś Jezus usłyszawszy odpowiedział mu: Nie bój się, jedynie uwierz, i będzie uratowana”. (Według Łukasza 8, 47 – 50)

„Byli zaś w drodze wchodząc (pod górę) ku Jerozolimie, i był poprzedzającym ich Jezus, i dziwili się, zaś towarzyszący bali się. I wziąwszy (z sobą) znowu dwunastu zaczął im mówić (rzeczy) mające mu przydarzyć się, że: Oto wchodzimy do Jerozolimy, i Syn Człowieka wydany będzie arcykapłanom i uczonym w piśmie i zasądzą go (na) śmierć, i wydadzą go poganom. I wykpią go, i oplują go, i wybatożą go, i zabiją, a po trzech dniach powstanie”. (Według Marka 10, 32 – 34)

„Albo jak może ktoś wejść w dom siłacza i rzeczy jego zagrabić, gdyby nie najpierw związał siłacza? I wtedy dom jego złupi. Nie będący ze mną przeciw mnie jest i nie zbierający ze mną rozrzuca. Dla tego mówię wam, wszelki grzech i bluźnierstwo zostanie odpuszczone ludziom, zaś (na) Ducha bluźnierstwo nie zostanie odpuszczone. I który gdyby rzekł słowo przeciw Synowi Człowieka, zostanie odpuszczone mu. Który zaś rzekłby przeciw Duchowi Świętemu, nie zostanie odpuszczone mu, ani w tym wieku ani w mającym przyjść”. (Według Mateusza 12, 29 – 32)

„Mówili więc z faryzeuszów niektórzy: Nie jest ten od Boga człowiek, bo szabatu nie strzeże. Inni [zaś] mówili: Jak może człowiek grzeszny takie znaki czynić? I rozdarcie było wśród nich. Mówią więc ślepemu znów: Co ty mówisz o nim, że otworzył twe oczy? On zaś powiedział, że: Prorok jest. Nie uwierzyli więc Judejczycy o nim, że był ślepy i przejrzał, aż (kiedy) zawołali rodziców jego, (tego) (który przejrzał). I zapytali ich mówiąc: Ten jest syn wasz, (o) którym wy mówicie, że ślepy narodził się? Jak więc widzi teraz?” (Według Jana 9, 16 – 19)

„I kobieta będąca w upływie krwi od lat dwunastu, która [lekarzom wydawszy całe (środki na )życie] nie mogła przez nikogo zostać uzdrowiona, podszedłszy z tyłu dotknęła obramowania płaszcza jego i od razu stanął upływ krwi jej. I powiedział Jezus: Kto (ten), (który dotknął się) mnie? (Gdy wypierali się) zaś wszyscy, rzekł Piotr: Mistrzu, tłumy otaczają cię i ściskają. Zaś Jezus powiedział: Dotknął mnie ktoś, ja bowiem poznałem moc wyszłą ze mnie”. (Według Łukasza 8, 43 – 46)

„Zaczął mówić Piotr mu: Oto my opuściliśmy wszystko i zaczęliśmy towarzyszyć ci. Rzekł Jezus: Amen mówię wam, nikt (nie) jest, który opuścił dom, lub braci, lub siostry, lub matkę, lub ojca, lub dzieci, lub pola ze względu na mnie i ze względu na Dobrą Nowinę, jeżeli nie wziąłby stukrotnie więcej teraz, w porze tej, domów, i braci, i sióstr, i matek, i dzieci, i pól wśród prześladowań, i w wieku przychodzącym życie wieczne. Liczni zaś będą pierwsi ostatnimi i ostatni pierwszymi”. (Według Marka 10, 28 – 31)

„Znając zaś myśli ich powiedział im: Każde królestwo podzielone przeciw sobie pustoszone jest i każde miasto lub dom podzielony przeciw sobie nie będzie stać. I jeśli Szatan Szatana wyrzuca, w sobie został podzielony. Jak więc stać będzie królestwo jego? I jeśli ja przez Belzebuba wyrzucam demony, synowie wasi przez kogo wyrzucają? Dla tego oni sędziami będą waszymi. Jeśli zaś przez Ducha Boga ja wyrzucam demony, zatem nadeszło do was królestwo Boga”. (Według Mateusza 12, 25 – 28)

„Odpowiedział tamten: Człowiek zwany Jezusem błoto uczynił i posmarował me oczy i powiedział mi, że: Idź do Siloam i obmyj się. Odszedłszy więc i obmywszy się przejrzałem. I powiedzieli mu: Gdzie jest tamten? Mówi: Nie wiem. Prowadzą go do faryzeuszów, tego kiedyś ślepego. Był zaś szabat w (tym) dniu (gdy) błoto uczynił Jezus i otworzył jego oczy. Znów więc pytali go i faryzeusze, jak przejrzał. On zaś powiedział im: Błoto nałożył mi na oczy i obmyłem się, i widzę”. (Według Jana 9, 11 – 15)