„Ale nie pierwsze (to) duchowe, lecz (to) zmysłowe, następnie (to) duchowe. (Ten) pierwszy człowiek z ziemi, gliniany, (ten) drugi Człowiek z nieba. Jaki (ów) gliniany, tacy i (ci) gliniani, i jaki (ów) Niebieski, tacy i (ci) niebiescy”. (Do Koryntian I 15, 46 – 48)

„I zobaczywszy faryzeusze mówili uczniom jego: Dla czego z poborcami i grzesznikami je nauczyciel wasz?” (Według Mateusza 9, 11)

„Odpowiadając Szymon rzekł: Podejrzewam, że któremu więcej darował. On zaś powiedział mu: Poprawnie osądziłeś. I zwróciwszy się do kobiety Szymonowi rzekł: Widzisz tę kobietę?” (Według Łukasza 7, 43 – 44 a)

„Miłość jest wielkoduszna, jest łagodna miłość, nie jest zazdrosna, [miłość] nie jest chełpliwa, nie nadyma się”. (Do Koryntian I 13, 4)

„I matka jego strzegła wszystkie te rzeczy w sercu jej”. (Według Łukasza 2, 51 b)

„To zaś nakazując nie pochwalam, że nie ku lepszemu, ale ku gorszemu schodzicie się. Najpierw bowiem schodząc się wy w (społeczności) wywołanych, słyszę rozłamy w was być i (w) część jakąś wierzę”. (Do Koryntian I 11, 17 – 18)

„Ten w dniach ciała Jego, błagania i prośby do mogącego zbawić Go od śmierci wśród krzyku silnego i łez przyniósłszy i wysłuchany za pobożność, chociaż będąc Synem, nauczył się przez (te,) które wycierpiał, posłuszeństwa”. (Do Hebrajczyków 5, 7 – 8)

„Nie bowiem wysłał Bóg Syna na świat, aby osądził świat, ale aby wybawiony został świat przez niego”. (Według Jana 3, 17)

„Ale wam mówię słuchającym, miłujcie wrogów waszych, dobrze czyńcie nienawidzącym was. Błogosławcie przeklinających was, módlcie się za uwłaczających wam”. (Według Łukasza 6, 27 – 28)

I on podniósłszy oczy jego na uczniów jego mówił: Szczęśliwi biedni, bo wasze jest królestwo Boga”. (Według Łukasza 6, 20)