Czy przekraczanie granic jest moralne? Patrząc na uchodźców, trudno mówić, że jest niemoralne, kiedy chcąc chronić swoją rodzinę od śmierci, decydują się na ucieczkę, nawet w najgorszych warunkach, ze swojego kraju, ale nie tylko o takim przekraczaniu granic teraz myślę.

W trakcie studiów seminaryjnych rzeczą, w której nieustannie się oskarżałem na spowiedzi, było to przynajmniej raz albo dwa razy w tygodniu, to łamanie regulaminu i przygotowywanie porannego rozmyślania po godzinie 22:00. Dodam tylko, że regulamin seminaryjny, blisko 20 lat temu, zakładał ciszę nocną i wyłączenie świateł o godzinie 22:00 (jak teraz jest - nie wiem). Chodziłem po 22:00 do łazienki i zdarzało się, że tam przygotowywałem rozmyślanie na następny dzień. Mój kierownik duchowy w czasie którejś spowiedzi zadał mi pytanie: Czy wiedząc o tym, że mam potrzebne lekarstwa, a przypomniało mi się o tym po 22:00, pójdę zanieść je na drugi koniec seminarium wiedząc o tym, że to wbrew regulaminowi? Odpowiedziałem, że oczywiście że pójdę. Na co on zapytał: Czym będziesz się wtedy kierował?. Odpowiedziałem, że pragnieniem niesienia pomocy, czyli miłością. Na to usłyszałem: Właśnie miłość jest kluczem.

Kochaj i rób co chcesz!