Spotkanie z Mesjaszem, który narodził się nie w pałacu i chwale, ale w szopie, wśród bydła, odmieniło życie pasterzy. Ci ludzie, pełniący pogardzane funkcje zawodowe i społeczne, wrócili do swoich obowiązków z radością i uwielbieniem Boga na ustach. Nowonarodzony Zbawiciel na pierwszych swoich gości wybrał nie bogatych i atrakcyjnych w oczach tego świata, ale ich, biednych i nic nie znaczących…

 Jezus do dzisiaj nie zmienił upodobań; najbliżsi są Mu Ci, którzy nie mają uznania i poważania w oczach ludzi, a i sami nie mają zbyt wysokiego mniemania o sobie.

Do której grupy się zaliczam? Czy Jezus może swobodnie spotkać się dziś ze mną, czy przeszkadza Mu moja pycha i zbyt wielkie ambicje?

Jezu, Synu Boga Żywego, Ty nie obawiałeś zniżyć się do poziomu ziemi, do poziomu bezbronnego, zależnego od innych dziecka, do poziomu  pasterzy… Oddaję Ci moje zbyt wysokie mniemanie o sobie, moje gotowe odpowiedzi na wszystko, moje mało efektywne starania o to, by nie popadać wciąż w te same grzechy. Jezu, potrzebuje Cię!