Łk 12, 35 - 40

05 sierpień 2022

Łk 12, 35 - 40

Jezus powiedział do swoich uczniów: 
«Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie. 
A to rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjść ma złodziej, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».

Mam plan. Na dziś, na jutro, na zakupy, na urlop, na życie.... To normalne, że człowiek wiele rzeczy sobie planuje. Ot, przecież dobry plan - chociażby na kolejny dzień - jest nieoceniony, zwłaszcza w sytuacji, gdy zadań jest dużo. Ku naszemu rozczarowaniu nie zawsze jednak jest tak, że plan udaje się zrealizować. Bo zaczął padać deszcz, bo ktoś zawalił umowę, bo choroba, bo... Przeszkód jest wiele. Jak mówi w dzisiejszej Ewangelii Jezus - nie wiesz, kiedy przyjdzie złodziej. Podobnie, jak nie wiem, kiedy przyjdzie sam Syn Człowieczy, by zamieszać w moich planach i dać mi inne - lepsze - choć może niewygodnie, bo nie po mojemu... Myślę, że najprostszą miarą otwarcia się człowieka na Boże działanie może być jego reakcja na sytuacje nieprzewidziane, niezaplanowane. Czy złorzeczę i przeklinam, czy może szukam w nich Boga i Jego inspiracji? Mam zawsze być gotowym na Jego przyjście. Zawsze.

Top