Jeden z wybitnych polskich aktorów przedwojennych był natarczywie nagabywany przez pewna damę o rozmowę. Żeby się od niej uwolnić postanowił udawać jąkałę. Jąkał się tak bardzo, że nie udało mu się wykrztusić porządnie ani jednego zdania. Dama, zdumiona, wreszcie mówi:
– Ależ mistrzu, przecież niedawno, na scenie mówił pan poprawnie.
– Ppppproszszze ppppannni, czczczegggóż się nnnnnie rrrrobbi dddddla pppppieniędzy!
Ps. Niektóre działania bywają drastyczne, aby mogły osiągnąć określony efekt. ks. Rafał Jarosiewicz

Mąż do żony:
- Dzień dobry kwiatuszku.
- Dzień dobry słoneczko.
- Posłuchaj myszko.
- Tak kotku?
- Zrobisz śniadanko, rybko?
- Oczywiście, skarbeńku.
- Jajecznicę, złotko?
- Ze szczypiorkiem, pieseczku.
- Ale na masełku, żabciu?
- Nie może być inaczej, misiu.
- Przyznaj się! Nie pamiętasz, jak mam na imię?
Ps. Jak to dobrze, gdy ludzie potrafią aż tak żartować, mając dystans do siebie. ks. Rafał Jarosiewicz

Późnym wieczorem przechodzień zauważył blondynkę, która na czworakach czegoś szukała pod latarnią.
– Pani coś zgubiła?
– Tak, moneta mi wypadła.
– Właśnie tu?
– Nie, trochę dalej, w tamtą stronę.
– To dlaczego pani tutaj szuka?
– Bo tu jest jaśniej.
Ps. Dobra analiza rzeczywistości naprawdę jest we wszystkim bardzo przydatna. ks. Rafał Jarosiewicz

Grają trzy blondynki w karty. Nagle jedna rzuca karty na stół.
- Szach-mat! - mówi.
Na to druga:
-Ej, Zuzia! Nie gramy w bilarda!
Ps. Jak piękne jest to, gdy wszyscy znają zasady gry. ks. Rafał Jarosiewicz