„Nie jestem wolny? Nie jestem wysłannikiem? Czyż nie Jezusa, Pana naszego ujrzałem? Nie dziełem mym wy jesteście w Panu? Jeśli (dla) innych nie jestem wysłannikiem, ale (dla) was jestem, bowiem pieczęcią mego wysłannictwa wy jesteście w Panu”. (Do Koryntian I 9, 1 – 2)

„Patrzcie zaś, aby nie jakoś swoboda wasza ta potknięciem się (nie) stała dla nie mających siły. Jeśli bowiem ktoś ujrzałby cię mającego poznanie, w miejscu wizerunków leżącego, czyż nie sumienie jego, nie mającym siły będącego, zostanie zbudowane do ofiarowanych wizerunkom jedzenia? Jest gubiony bowiem (ten) będący bez siły przez twoje poznanie, brat, dla którego Pomazaniec umarł. Tak zaś grzesząc względem braci i raniąc ich sumienie będące bez siły, względem Pomazańca grzeszycie. Przeto jeśli potrawa uraża brata mego, nie zjem mięsa na wiek, aby nie brata mego uraziłbym”. (Do Koryntian I 8, 9 – 13)

„Ale nie w wszystkich (to) poznanie. Niektórzy zaś (z) przyzwyczajenia aż do teraz wizerunku jak ofiarowanie wizerunkowi jedzą i sumienie ich, nie mającym siły będąc, plami się. Potrawa zaś nas nie postawi przy Bogu: ani, jeśli nie zjedlibyśmy, jesteśmy słabsi, ani, jeśli zjedlibyśmy, obfitujemy”. (Do Koryntian I 8, 7 – 8)

„I bowiem jeśli właśnie są nazywani bogami czy to w niebie, czy to na ziemi, jak właśnie są bogowie liczni i panowie liczni, ale nam jeden Bóg Ojciec, od którego wszystko i my do Niego, i jeden Pan, Jezus Pomazaniec, przez którego wszystko i my przez Niego”. (Do Koryntian I 8, 5 – 6)

„O zaś ofiarowanych wizerunkom: wiemy, że wszyscy poznanie mamy. Poznanie nadyma, zaś miłość buduje. Jeśli ktoś uważa (że) poznać coś, jeszcze nie poznał, jak trzeba poznać. Jeśli zaś ktoś miłuje Boga, ten jest poznany przez Niego. O zjedzeniu więc ofiarowanych wizerunkom wiemy, że niczym wizerunek w świecie i że nikt Bogiem z wyjątkiem Jednego”. (Do Koryntian I 8, 1 – 4)

„Kobieta jest związana, do jakiego czasu żyje mąż jej; jeśliby zaś zasnął (ten) mąż, wolna jest (żeby) któremu chce, zostać zaślubioną, jedynie w Panu. Szczęśliwsza zaś byłaby, jeśli tak wytrwałaby, według mego mniemania. Uważam zaś i ja Ducha Bożego mieć”. (Do Koryntian I 7, 39 – 40)

„Jeśli zaś ktoś być niedostojnym do dziewicy swojej sądzi, jeśli byłby nadjędrny, i tak musiałoby stawać się, co chce, niech czyni; nie grzeszy: niech się zaślubiają. Który zaś stanął w sercu jego (jako) utwierdzony, nie mając przymusu, władzę zaś ma nad własną wolą i to osądził w własnym sercu: strzec swoją dziewicę, pięknie uczyni. Tak że i zaślubiający swoją dziewicę pięknie czyni, a nie zaślubiający lepiej uczyni”. (Do Koryntian I 7, 36 – 38)

„Chcę zaś wy wolni od kłopotów być. Niezaślubiony troszczy się (o te) Pana, jak przypodobałby się Panu; zaś zaślubiwszy się troszczy się (o te) świata, jak przypodobałby się kobiecie, i jest rozczłonkowany. I kobieta, (ta) niezaślubiona, i dziewica troszczy się (o te) Pana, aby była święta i ciałem i duchem; (ta) zaś, która się zaślubiła, troszczy się (o te) świata, jak przypodobałaby się mężowi. To zaś do waszego własnego pożytku mówię, nie aby pętlę wam narzuciłbym, ale do dostojności i wytrwałości przy Panu nierozerwalnie”. (Do Koryntian I 7, 32 – 35)

„O zaś dziewicach rozkazu Pana nie mam, mniemanie zaś daję, ponieważ dostąpiwszy litości od Pana (ja) godny wiary być. Sądzę więc to piękne być przez nastałą konieczność, że piękne dla człowieka (to) tak być. Jesteś związany kobietą? Nie szukaj uwolnienia; Jesteś uwolniony od kobiety? Nie szukaj kobiety. Jeśli zaś i zaślubiłbyś się, nie zgrzeszyłbyś; i jeśli zaślubiłaby się dziewica, nie zgrzeszyłaby. Utrapienie zaś (dla) ciała będą mieć tacy, ja zaś was oszczędzam. To zaś mówię, bracia: pora skrócona jest; w końcu aby i mający kobiety jak nie mający byli, i płaczący jak nie płaczący, i radujący się jak nie radujący się, i kupujący jak nie kupujący, i posługujący się światem jak nie używający; przemija bowiem postać świata tego”. (Do Koryntian I 7, 25 – 31)

„O zaś dziewicach rozkazu Pana nie mam, mniemanie zaś daję, ponieważ dostąpiwszy litości od Pana (ja) godny wiary być. Sądzę więc to piękne być przez nastałą konieczność, że piękne dla człowieka (to) tak być. Jesteś związany kobietą? Nie szukaj uwolnienia; Jesteś uwolniony od kobiety? Nie szukaj kobiety. Jeśli zaś i zaślubiłbyś się, nie zgrzeszyłbyś; i jeśli zaślubiłaby się dziewica, nie zgrzeszyłaby. Utrapienie zaś (dla) ciała będą mieć tacy, ja zaś was oszczędzam. To zaś mówię, bracia: pora skrócona jest; w końcu aby i mający kobiety jak nie mający byli, i płaczący jak nie płaczący, i radujący się jak nie radujący się, i kupujący jak nie kupujący, i posługujący się światem jak nie używający; przemija bowiem postać świata tego”. (Do Koryntian I 7, 25 – 31)