„I obrzucali kamieniami Szczepana przywołującego i mówiącego: Panie Jezu, przyjmij ducha mego. Położywszy zaś kolana, krzyknął głosem wielkim: Panie, nie postaw im tego grzechu. I to powiedziawszy zasnął”. (Dokonania wysłanników 7, 59 – 60)

„I wszyscy usłyszawszy zdziwili się z powodu (słów) powiedzianych przez pasterzy do nich. Zaś Mariam wszystkie zachowywała rzeczy te, składając w sercu jej”. (Według Łukasza 2, 18 – 19)

„Powiedziała zaś Mariam: Oto służka Pana. Oby się stało mi według słowa twego. I odszedł od niej zwiastun”. (Według Łukasza 1, 38)

„To zaś całe stało się, aby wypełniło się, (co) powiedziane zostało przez Pana poprzez proroka mówiącego: Oto dziewica w łonie mieć będzie i urodzi syna, i nazwą imię jego Emanuel, co jest przetłumaczane: Z nami Bóg”. (Według Mateusza 1, 22 – 23)

„Przygotujcie drogę Pana, proste czyńcie ścieżki jego. I ujrzy każde ciało wybawienie (od) Boga”. (Według Łukasza 3, 4 c. 6)

„Co wam wydaje się? Gdyby (miał) jakiś człowiek sto owiec i zabłąkałaby się jedna z nich, czyż nie opuści dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i ruszywszy (nie) poszuka błąkającej się?” (Według Mateusza 18, 12)

„I zobaczywszy wiarę ich powiedział: Człowieku, odpuszczone są ci grzechy twe”. (Według Łukasza 5, 20)

„Nie zwleka Pan obietnicy, ponieważ niektórzy (za) zwlekanie uznają, ale jest wielkoduszny względem was”. (Piotra II 3, 9 a)

„W zaś miesiącu szóstym wysłany został zwiastun Gabriel od Boga do miasta Galilei, którego imię Nazaret, do dziewicy zaręczonej mężowi, którego imię Józef z domu Dawida, i imię dziewicy Mariam”. (Według Łukasza 1, 26 – 27)

„Nie każdy mówiący mi: Panie, Panie, wejdzie do królestwa niebios, ale czyniący wolę Ojca mego w niebiosach”. (Według Mateusza 7, 21)