św. Faustyna „O Jezu, jak to głęboko rani dusze, jeżeli ona stara się zawsze być szczera, a tu jej zarzucają obłudę i odnoszą się z nieufnością. O Jezu, i Tyś był w takim cierpieniu, aby zadość czynić Ojcu swemu”. (200)

św. Faustyna „Kiedy myślę o ślubach wieczystych i o tym, kto jest Ten, który się ze mną pragnie połączyć, to myśl pochłania mi całe godziny myślenia o Nim”. (199)

św. Faustyna „W pewnej chwili powiedział mi Pan: „Córko moja, ufność i miłość Twoja krępują sprawiedliwość moją i nie mogę karać , bo mi przeszkadzasz”. O, jak wielką ma siłę dusza pełna ufności”. (198)

św. Faustyna „O Kościele Boży, tyś najlepszą Matką, ty jeden umiesz wychowywać i dawać wzrost duszy. O, jak wielką mam miłość i cześć dla Kościoła – tej Matki najlepszej”. (197)

św. Faustyna „Pewna osoba wziął sobie jakoby za zadanie, aby mnie ćwiczyć w cnocie na różne sposoby”. (196)

 św. Faustyna „Jezus, gdy sama nie mogę śpiewać Ci hymnu miłości, to podziwiam śpiew Serafinów – tych bardzo umiłowanych przez Ciebie”. (195)

św. Faustyna „Ty, Panie, rozumiesz dusza moją we wszystkich jej dążeniach”. (195)

św. Faustyna „Całe godziny są, w których adoruję Ciebie – o Chlebie żywy – pośród wielkich posuch duszy”. (195)

 św. Faustyna „O Jezu, dziś dusza moja jest jakby zamroczona cierpieniem. Ani jednego promienia światła. Burza szaleje, a Jezus śpi”. (195)

św. Faustyna „Pragnę być pożyteczna całemu Kościołowi przez wierność Zgromadzeniu”. (194)