„Ja jestem pasterz dobry, i znam moje i znają mnie moje, jako zna mnie Ojciec i ja znam Ojca. I życie me kładę za owce. I inne owce mam, które nie (są) z dziedzińca tego. I tamte trzeba mi poprowadzić, i głosu mego słuchać będą, i stanie się jedna trzoda, jeden pasterz. Dla tego mnie Ojciec miłuje, bo ja kładę życie me, aby znów otrzymałem je. Nikt (nie) zabiera go ode mnie, ale ja kładę je ze mnie samego. Władzę mam położyć je i władzę mam znów otrzymać je. To przykazanie otrzymałem od Ojca mego”. (Według Jana 10, 14 – 18)