„Prosimy zaś was, bracia, co do przybycia Pana naszego, Jezusa Pomazańca, i naszego późniejszego zebrania się przed Nim, względem (tego) aby nie szybko dać się zachwiać wy od myśli i nie dawać się zakrzyczeć ani z powodu Ducha, ani z powodu słowa, ani przez list jakby przez nas, jakby że nastał dzień Pana, aby nie ktoś was zwiódłby na żaden sposób; bo jeśli nie przyszłoby odstępstwo najpierw i (nie) zostałby objawiony człowiek bezprawia, syn zguby, będący przeciwnym i podnoszący się przeciwko każdemu nazywającemu się bogiem lub przedmiotem czci, tak że on w przybytku Boga usiąść, pokazując siebie samego, że jest bogiem”. (Do Tesaloniczan II 2, 1 – 4)