„Modląc się zaś nie paplajcie jak poganie, zdaje się (im) bowiem, że w wielomówstwie ich wysłuchani zostaną. Nie więc zostalibyście upodobnieni (do) nich, wie bowiem Ojciec wasz, czego potrzebę macie, zanim wy (poprosicie) go. Tak więc módlcie się wy: Ojcze nasz w niebiosach, niech zostanie uświęcone imię twe, niech przyjdzie królestwo twe, niech się stanie wola twa, jak w niebie i na ziemi”. (Według Mateusza 6, 7 – 10)

„I wiele liczniejsi uwierzyli z powodu słowa jego, a kobiecie mówili, że: Już nie z powodu twego mówienia wierzymy. Sami bowiem usłyszeliśmy i wiemy, że ten jest prawdziwie wybawca świata. Po zaś dwóch dniach wyszedł stamtąd do Galilei. Sam bowiem Jezus zaświadczył, że prorok we własnej ojczyźnie szacunku nie ma. Gdy więc przyszli do Galilei, przyjęli go Galilejczycy, wszystko ujrzawszy, ile uczynił w Jerozolimie w święto, i sami bowiem przyszli na święto”. (Według Jana 4, 41 – 45)

„Aminadaba Admina Sarniego Esroma Faresa Judy Jakuba Izaaka Abrahama Tary Nachora Skrucha Ragaua Faleka Ebera Sali Kainama Arfaksada Sema Noego Lamcha Matusali Henocha Jareta Maleleela Kainami Enosza Seta Adama (syna) Boga. Jezus zaś pełen Ducha Świętego wrócił od Jordanu, i prowadzony był w duchu na pustkowiu dni czterdzieści, doświadczany przez oszczercę. I nie zjadł nic w dniach owych, i (gdy skończyły się) one, zgłodniał”. (Według Łukasza 3, 33 – 4, 2)

„Mówił bowiem mu: Wyjdź, duchu nieczysty z (tego) człowieka. I pytał go: Jakie imię twe? I mówi mu: Legion imię mi, bo liczni jesteśmy. I prosił go wiele, aby nie je wysłał poza (tę) krainę. Było zaś tam przy górze stado świń wielkie pasące się. I poprosiły go mówiąc: Poślij nas w (te) świnie, aby w nie weszliśmy. I zezwolił im. I wyszedłszy (te) duchy nieczyste weszły w świnie, i ruszyło stado w dół urwiska w morze, jakieś dwa tysiące, i utopiły się w morzu”. (Według Marka 5, 8 -13)

„I kiedy modlicie się, nie będziecie jak obłudnicy. Bo kochają w synagogach i w rogach placów stanąwszy modlić się, żeby pokazali się ludziom. Amen mówię wam, otrzymują zapłatę ich. Ty zaś, kiedy modlisz się, wejdź do alkierza twego i zamknąwszy drzwi twe módl się (do) Ojca twego, tego w ukryciu. I Ojciec twój widzący w ukryciu odda ci”. (Według Mateusza 6, 5 – 6)

„Ja wysłałem was żąć, (to czym) nie wy natrudziliście się. Inni natrudzili się, a wy w trud ich weszliście. Z zaś miasta owego liczni uwierzyli w niego (z) Samarytan z powodu słowa kobiety świadczącej, że: Powiedział mi wszystko, co uczyniłam. Jak więc przyszli do niego Samarytanie, prosili go pozostać u nich. I pozostał tam dwa dni”. (Według Jana 4, 38 – 40)

„A ów był Jezus zaczynający jakieś lat trzydzieści, będąc synem, jak był uważany, Józefa (syna) Helego Mattata Lewiego Melchiego Jannaja Józefa Matatiasza Amosa Nahuma Heskiego Nagnaja Maata Matatiasza Semena Josepha Jody Joanana Resy Zorobabela Salatiela Neriego Melchiego Addiego Kosama Elmadama Era Jezusa Eliezera Jorima Mattata Lewiego Symeona Judy Józefa Jonama Eliakima Melei  Menny Mattaty Natana Dawida Jeskego Jobeda Booza Sali Naassona”. (Według Łukasza 3, 23 – 32)

„… (gdyż) on wielokroć dybami i kajdanami (został związany), i (zostały rozerwane) przez niego kajdany, i dyby (zostały skruszone), i nikt (nie) miał siły go ujarzmić. I przez całą noc i dzień w grobowcach i w górach był, krzycząc i tłukąc siebie kamieniami; i zobaczywszy Jezusa z daleka przybiegł i pokłonił się mu, i krzyknąwszy głosem wielkim mówi: Co mnie i tobie, Jezusie, synu Boga Najwyższego? Zaklinam cię Bogiem, (aby) nie mnie męczyłbyś!” (Według Marka 5, 4 – 7)

 „Kiedy więc czyniłbyś jałmużnę, nie trąbiłbyś przed tobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, żeby chwaleni byli przez ludzi. Amen mówię wam, otrzymują zapłatę ich. (Gdy ty) zaś (czynisz) jałmużnę nie niech wie lewica twa, co czyni prawica twa, żeby była twa jałmużna w ukryciu. I Ojciec twój widzący w ukryciu odda ci”. (Według Mateusza 6, 2 – 4)

„Czyż nie wy mówicie, że: Jeszcze cztery miesiące jest i żniwo przychodzi? Oto mówię wam, podnieście oczy wasze i obejrzyjcie (pola), że białe są do żniwa. Już żnący zapłatę bierze i zbiera owoc na życie wieczne, aby siejący razem radował się i żnący. W bowiem tym słowo jest prawdziwe, że: Inny jest siejący i inny żnący”. (Według Jana 4, 35 – 37)