„I zapomnieli wziąć chleby i jeśli nie jeden chleb, nie mieli ze sobą w łodzi. I przykazywał im mówiąc: Patrzajcie, strzeżcie się od zaczynu faryzeuszy i zaczynu Heroda. I rozważali (między) sobą, że: Chlebów nie mają. I poznawszy mówi im: Dlaczego rozważacie, że chlebów nie macie? Jeszcze nie zauważacie, ani pojmujecie? Skamieniałe macie serce wasze?” (Według Marka 8, 14 – 17)

Czasem lżenie osoby doświadczającej cudu to także reakcja na cud. ks. Rafał Jarosiewicz
J 9, 28 – 29 „Wówczas go zelżyli i rzekli: Bądź ty sobie Jego uczniem, my jesteśmy uczniami Mojżesza. My wiemy, że Bóg przemówił do Mojżesza. Co do Niego zaś nie wiemy, skąd pochodzi”.

1 Prośba. Dawidowy.
Nakłoń swe ucho, wysłuchaj mnie, Panie,
bo jestem nędzny i ubogi.
2 Strzeż mojego życia, bo jestem pobożny,
zbaw sługę Twego, który ufa Tobie.
Ty jesteś Bogiem moim,
3 Panie, zmiłuj się nade mną,
bo nieustannie wołam do Ciebie.
4 Rozraduj życie swego sługi,
bo ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę.
5 Ty bowiem, Panie, jesteś dobry i pełen przebaczenia,
pełen łaskawości dla wszystkich, którzy Cię wzywają.
6 Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją
i zważ na głos mojej prośby!
7 Wołam do Ciebie w dniu mego utrapienia,
bo Ty mnie wysłuchujesz.
8 Nie ma wśród bogów równego Tobie, Panie,
ani czegoś takiego jak Twoje dzieło.
9 Przyjdą wszystkie ludy, które stworzyłeś,
i Tobie, Panie, pokłon oddadzą,
i będą sławiły Twe imię.
10 Boś Ty jest wielki i działasz cuda:
tylko Ty jesteś Bogiem.
11 Naucz mię, Panie, Twej drogi,
bym postępował według Twojej prawdy;
skłoń moje serce ku bojaźni Twojego imienia!
12 Będę Cię chwalił, Panie, mój Boże, z całego serca mojego
i na wieki będę sławił Twe imię,
13 bo wielkie było dla mnie Twoje miłosierdzie
i życie moje wyrwałeś z głębin Szeolu.
14 O Boże, pyszni przeciw mnie powstali
i zgraja gwałtowników czyha na me życie,
a nie mają względu na Ciebie.
15 Ale Ty, Panie, jesteś Bogiem miłosiernym i łaskawym,
nieskorym do gniewu, bardzo łagodnym i wiernym.
16 Zwróć się ku mnie i zmiłuj się nade mną;
udziel Twej siły słudze swojemu
i ocal syna swej służebnicy!
17 Uczyń dla mnie znak - zapowiedź pomyślności,
ażeby ci, którzy mnie nienawidzą, ujrzeli ze wstydem,
żeś Ty, Panie, mi pomógł i pocieszył mnie.

„Byli zaś jakieś cztery tysiące. I oddalił ich. I zaraz wszedłszy do łodzi z uczniami jego przyszedł do działu Dalmanuty. I wyszli faryzeusze i zaczęli dociekać razem z nim, szukając od niego znaku z nieba, próbując go. I westchnąwszy duchem jego mówi: Dlaczego pokolenie to szuka znaku? Amen mówię wam, jeśli dany będzie pokoleniu temu znak! I opuściwszy ich, znowu (wsiadłszy) (odpłynął) naprzeciwko”. (Według Marka 8, 9 – 13)

Irytacja człowieka uzdrowionego to dla nas także podpowiedź, jak może się czuć każdy, gdy sam doświadczy uzdrowienia. ks. Rafał Jarosiewicz
J 9, 26 - 27 „Rzekli więc do niego: Cóż ci uczynił? W jaki sposób otworzył ci oczy? Odpowiedział im: Już wam powiedziałem, a wyście mnie nie wysłuchali. Po co znowu chcecie słuchać? Czy i wy chcecie zostać Jego uczniami?”

1 Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Psalm.
2 Łaskawym się okazałeś, Panie, dla Twej ziemi;
odmieniłeś los Jakuba,
3 odpuściłeś winę Twojemu ludowi;
zakryłeś wszystkie ich grzechy.
4 Powściągnąłeś całe zagniewanie Twoje,
zaniechałeś zapalczywości Twojego gniewu.
5 Odnów nas, Boże, nasz Zbawco,
i zaniechaj Twego oburzenia na nas!
6 Czyż będziesz na nas gniewał się na wieki,
czy gniew Twój rozciągniesz na wszystkie pokolenia?
7 Czyż to nie Ty przywrócisz nam życie,
aby Twój lud weselił się w Tobie?
8 Okaż nam, Panie, swoją łaskawość
i daj nam swoje zbawienie!
9 Chciałbym słuchać tego, co mówi Pan Bóg:
oto ogłasza pokój
ludowi swemu i świętym swoim;
niech się nie stają znów nierozsądni.
10 Zaiste, bliskie jest Jego zbawienie dla tych, którzy się Go boją,
tak iż chwała zamieszka w naszej ziemi.
11 Łaskawość i wierność spotkają się z sobą,
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
12 Wierność z ziemi wyrośnie,
a sprawiedliwość wychyli się z nieba.
13 Pan sam obdarzy szczęściem
a nasza ziemia wyda swój owoc.
14 Sprawiedliwość pójdzie przed Nim,
po śladach Jego kroków - zbawienie.

„I pytał ich: Ile macie chlebów? Oni zaś powiedzieli: Siedem. I nakazuje tłumowi położyć się na ziemi. I wziąwszy siedem chlebów dzięki uczyniwszy połamał i dawał uczniom jego, żeby podawali, i podali tłumowi. I mieli rybek trochę; I pobłogosławiwszy je powiedział i te podawać. I zjedli i nasyceni zostali i zebrali obfitość ułomków siedem koszy”. (Według Marka 8, 5 – 8)

Świadectwo osoby uzdrowionej daje samej osobie siłę, aby przetrwać oskarżenia. ks. Rafał Jarosiewicz
J 9, 25 „Na to odpowiedział: Czy On jest grzesznikiem, tego nie wiem. Jedno wiem: byłem niewidomy, a teraz widzę”.

1 Kierownikowi chóru. Na wzór z Gat. Synów Koracha. Psalm.
2 Jak miłe są przybytki Twoje,
Panie Zastępów!
3 Dusza moja pragnie i tęskni
do przedsieni Pańskich.
Moje serce i ciało radośnie wołają
do Boga żywego.
4 Nawet wróbel dom sobie znajduje
i jaskółka gniazdo.
gdzie złoży swe pisklęta:
przy Twoich ołtarzach, Panie Zastępów,
mój Królu i mój Boże!
5 Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
nieustannie Cię wychwalają.
6 Szczęśliwi, których moc jest w Tobie,
którzy zachowują ufność w swym sercu.
7 Przechodząc doliną Baka,
przemieniają ją w źródło,
a wczesny deszcz błogosławieństwem ją okryje.
8 Z mocy w moc wzrastać będą:
Boga ujrzą na Syjonie.
9 Panie Zastępów, usłysz moją modlitwę;
nakłoń ucha, Boże Jakuba!
10 Spojrzyj, Puklerzu nasz, Boże,
i wejrzyj na oblicze Twego Pomazańca!
11 Zaiste jeden dzień w przybytkach Twoich
lepszy jest niż innych tysiące;
wolę stać w progu domu mojego Boga,
niż mieszkać w namiotach grzeszników.
12 Bo Pan Bóg jest słońcem i tarczą:
Pan hojnie darzy łaską i chwałą,
nie odmawia dobrodziejstw
postępującym nienagannie.
13 Panie Zastępów,
szczęśliwy człowiek, który ufa Tobie!

„W owych dniach, (gdy) znowu liczny tłum (był) i nie (mieli), co zjedliby, przywoławszy do siebie uczniów mówi im: Lituję się nad tłumem, bo już dni trzy pozostają przy mnie i nie mają, co zjedliby. I jeśli oddaliłbym ich poszczących do domu ich, osłabną na drodze. I niektórzy (z) nich z daleka przybyli. I odpowiedzieli mu uczniowie jego: Skąd tych będzie mógł ktoś tu nasycić chlebami na pustaci?” (Według Marka 8, 1 – 4)