„I przestraszyli się strachem wielkim, i mówili do siebie nawzajem: Kim zatem ten jest, że i wiatr, i morze jest posłuszne mu? I przyszedł na (przeciwny brzeg) morza do krainy Gerazeńczyków. I (gdy wyszedł) (on) z łodzi, zaraz wyszedł naprzeciw mu z grobowców człowiek w duchu nieczystym, który mieszkanie miał w grobowcach. I nawet kajdanami już nikt (nie) mógł go związać…” (Według Marka 4, 41 – 5, 3)

Wiele słów wypowiadanych przez Pana Jezusa wręcz szokuje, a jednak sam Zbawiciel odkrywa rzeczy, które choć nie są zrozumiałe, postanawia ukazać ludziom. ks. Rafał Jarosiewicz
J 8, 34 - 35 „Odpowiedział im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Każdy kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu. A niewolnik nie przebywa w domu na zawsze, lecz Syn przebywa na zawsze”.

Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Psalm.
2 Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie,
wykrzykujcie Bogu radosnym głosem,
3 bo Pan najwyższy, straszliwy,
jest wielkim Królem nad całą ziemią.
4 On nam poddaje narody
i ludy rzuca pod nasze stopy.
5 Wybiera dla nas dziedzictwo -
chlubę Jakuba, którego miłuje.
6 Wstąpił Bóg wśród radosnych okrzyków,
Pan przy dźwięku trąby.
7 Śpiewajcie Bogu, śpiewajcie;
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie!
8 Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi,
hymn zaśpiewajcie!
9 Bóg króluje nad narodami,
Bóg zasiada na swym świętym tronie.
10 Połączyli się władcy narodów
z ludem Boga Abrahama.
Bo możni świata należą do Boga:
On zaś jest najwyższy.

„I staje się nawałnica wielka wiatru, i fale rzucała do łodzi, tak że już (napełniała się) łódź. A on był na rufie obok podgłówka śpiąc; i budzą go, i mówią mu: Nauczycielu, nie martwi cię, że giniemy? I podniósłszy się skarcił wiatr i powiedział morzu: Milcz, załóż sobie kaganiec. I uciszył się wiatr, i stała się cisza wielka. I powiedział im: Dlaczego trwożliwi jesteście? Jeszcze nie macie wiary?” (Według Marka 4, 37 – 40)

Słuchacze Jezusa wielokrotnie nie rozumieją, co On do nich mówi. ks. Rafał Jarosiewicz
J 8, 33 „Odpowiedzieli Mu: Jesteśmy potomstwem Abrahama i nigdy nie byliśmy poddani w niczyją niewolę. Jakżeż Ty możesz mówić: Wolni będziecie?”

Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Na melodię: «Alamot...». Pieśń.
2 Bóg jest dla nas ucieczką i mocą:
łatwo znaleźć u Niego pomoc w trudnościach.
3 Przeto się nie boimy, choćby waliła się ziemia
i góry zapadały w otchłań morza.
4 Niech wody jego burzą się i kipią,
niech góry się chwieją pod jego naporem:
Bóg Jakuba jest dla nas obroną>.
5 Odnogi rzeki rozweselają miasto Boże -
uświęcony przybytek Najwyższego.
6 Bóg jest w jego wnętrzu, więc się nie zachwieje;
Bóg mu pomoże o brzasku poranka.
7 Zaszemrały narody, wzburzyły się królestwa.
Głos Jego zagrzmiał - rozpłynęła się ziemia:
8 Pan Zastępów jest z nami,
Bóg Jakuba jest dla nas obroną.
9 Przyjdźcie, zobaczcie dzieła Pana,
dzieła zdumiewające, których dokonuje na ziemi.
10 On uśmierza wojny aż po krańce ziemi,
On kruszy łuki, łamie włócznie,
tarcze pali w ogniu.
11 «Zatrzymajcie się, i we Mnie uznajcie Boga
wzniosłego wśród narodów, wzniosłego na ziemi!»
12 Pan Zastępów jest z nami,
Bóg Jakuba jest dla nas obroną.

„I takimi przykładami licznymi mówił im słowo, tak jak mogli słuchać. Bez zaś przykładu nie mówił im, na osobności zaś własnym uczniom rozwiązywał wszystko. I mówi im w tamten dzień, (gdy) wieczór (stał się): Przejdźmy na (przeciwko). I opuściwszy tłum, przyjmują go, jak był, w łodzi, i inne łodzie były z nim”. (Według Marka 4, 33 – 36)

Trwanie w nauce Jezusa wprowadza także dzisiaj w uczniostwo. ks. Rafał Jarosiewicz
J 8, 31 - 32 „Wtedy powiedział Jezus do Żydów, którzy Mu wierzyli: Jeżeli będziecie trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli”.

Kierownikowi chóru. Na melodię: «Lilie...». Synów Koracha. Pieśń pouczająca. Pieśń miłosna.
2 Z mego serca tryska piękne słowo:
utwór mój głoszę dla króla;
mój język jest jak rylec biegłego pisarza.
3 Tyś najpiękniejszy z synów ludzkich,
wdzięk rozlał się na twoich wargach:
przeto pobłogosławił tobie Bóg na wieki.
4 Bohaterze, przypasz do biodra swój miecz,
swą chlubę i ozdobę! 5 Szczęśliwie wstąp
na rydwan w obronie wiary, pokory i sprawiedliwości,
a prawica twoja niech ci wskaże wielkie czyny!
6 Strzały twoje są ostre - ludy poddają się tobie -
[trafiają] w serce wrogów króla.
7 Tron Twój, o Boże, trwa wiecznie,
berło Twego królestwa - berło sprawiedliwe.
8 Miłujesz sprawiedliwość, wstrętna ci nieprawość,
dlatego Bóg, twój Bóg, namaścił ciebie
olejkiem radości hojniej niż równych ci losem;
9 wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem;
płynący z pałaców z kości słoniowej dźwięk lutni raduje ciebie.
10 Córki królewskie wychodzą ci na spotkanie,
królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy.
11 Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha,
zapomnij o twym narodzie, o domu twego ojca!
12 Król pragnie twojej piękności:
on jest twym panem; oddaj mu pokłon!
13 I córa Tyru [nadchodzi] z darami;
możni narodów szukają twych względów.
14 Cała pełna chwały wchodzi córa królewska;
złotogłów jej odzieniem.
15 W szacie wzorzystej wiodą ją do króla;
za nią dziewice, jej druhny,
wprowadzają do ciebie.
16 Przywodzą je z radością i z uniesieniem,
przyprowadzają do pałacu króla.
17 Niech twoi synowie zajmą miejsce twych ojców;
ustanów ich książętami po całej ziemi!
18 Przez wszystkie pokolenia upamiętnię twe imię;
dlatego po wiek wieków sławić cię będą narody.

„I mówił: Jak mamy przyrównać królestwo Boga lub w jakim je przykładzie mamy umieścić? Jak ziarno gorczycy, które kiedy posieje się na ziemię, najmniejsze (jest) (z) wszystkich nasion na ziemi, i kiedy posieje się, wychodzi, i staje się większe (od) wszystkich warzyw i czyni gałęzie wielkie, tak że (mogą) pod cieniem jego ptaki nieba gnieździć się”. (Według Marka 4, 30 – 32)