Gdy jedni oddają cześć Jezusowi, inni w tym czasie idą Go zdradzić Mk 14, 10 – 11 „Wtedy Judasz Iskariota, jeden z Dwunastu, poszedł do arcykapłanów, aby im Go wydać. Gdy to usłyszeli, ucieszyli się i przyrzekli dać mu pieniądze. Odtąd szukał dogodnej sposobności, jak by Go wydać”.

Ewangelia spełnia się do dziś w opowiadaniu o nardowym olejku Mk 14, 9 „Zaprawdę, powiadam wam: Gdziekolwiek po całym świecie głosić będą tę Ewangelię, będą również opowiadać na jej pamiątkę to, co uczyniła”.

Niektóre znaki, które czynimy nawet nie wiedząc o tym są prorocze Mk 14, 8 „Ona uczyniła, co mogła; już naprzód namaściła moje ciało na pogrzeb”.

To, co dla Jezusa - jest zawsze pierwsze Mk 14, 7 „Bo ubogich zawsze macie u siebie i kiedy zechcecie, możecie im dobrze czynić; lecz Mnie nie zawsze macie”.

Jezus upomina się o to, co niewidoczne dla oczu Mk 14, 6 „Lecz Jezus rzekł: Zostawcie ją; czemu sprawiacie jej przykrość? Dobry uczynek spełniła względem Mnie”.

Kto chce uderzyć, zawsze znajdzie kij Mk 14, 3 – 5 „A gdy Jezus był w Betanii, w domu Szymona Trędowatego, i siedział za stołem, przyszła kobieta z alabastrowym flakonikiem prawdziwego olejku nardowego, bardzo drogiego. Rozbiła flakonik i wylała Mu olejek na głowę. A niektórzy oburzyli się, mówiąc między sobą: Po co to marnowanie olejku? Wszak można było olejek ten sprzedać drożej niż za trzysta denarów i rozdać ubogim. I przeciw niej szemrali”.

Podstęp nieustannie towarzyszy niszczeniu dzieł Bożych Mk 14, 1 – 2 „Za dwa dni była Pascha i Święto Przaśników. Arcykapłani i uczeni w Piśmie szukali sposobu, jak by Jezusa podstępnie ująć i zabić. Lecz mówili: Tylko nie w czasie święta, by nie było wzburzenia między ludem”.

Słowa Jezusa wypowiedziane do uczniów, wypowiedziane są do ludzi na wszystkie wieki Mk 13, 34 – 37 „Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. Zostawił swój dom, powierzył swoim sługom staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał, żeby czuwał. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie!”

Czuwanie wpisane jest w życie chrześcijanina Mk 13, 33 „Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie”.

Jezus, pokazując ukrytą datę końca, wskazuje na rangę tego, co ma się stać Mk 13, 32 „Lecz  o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec”.