Wychwalanie Boga jest wielkim znakiem pokory wobec tego, co On zrobił w życiu człowieka Łk 1, 46 – 47 „Wtedy Maryja rzekła: Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy”.

Pochwała wobec Maryi, płynąca od Jej ciotki Elżbiety, pokazuje, jak ważna w życiu jest głęboka wiara Łk 1, 45 „Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”.

Elżbieta, choć nie wszystko rozumie, uczestniczy w tajemniczym planie Boga, który chce wejść na ten świat w ciele człowieka Łk 1, 43 – 44 „A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie”.

Elżbieta także prorokuje nad Maryją – kim Ona jest Łk 1, 42 „Wydała ona okrzyk i powiedziała: Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona”.

Maryja, mając wiedzę do anioła, z poza pięciu zmysłów, może doświadczyć, że ta wiedza jest prawdziwa Łk 1, 39 – 41 „W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę”.

Maryja podejmując wolę Boga przyjmuje, w zaufaniu, to, co rozeznaje, jako dobre Łk 1, 38 „Na to rzekła Maryja: Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa! Wtedy odszedł od Niej anioł”.

Odwieczna prawda charakteryzująca Boga mówi: Łk 1, 37 „Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”.

Kiedy Bóg objawia swoją wolę, pokazuje znaki, które utwierdzają w realizacji Bożych wskazówek Łk 1, 36 „A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną”.

Maryja zapewne wielu wątków narodzenia Zbawiciela nie znała. Przez Jej wejście w misję mogła je poznać bardzo dobrze Łk 1, 35 „Anioł Jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym”.

Od Maryi uczymy się bez lęku stawiać pytania wobec woli Boga, która ma się zrealizować w naszym życiu Łk 1, 34 „Na to Maryja rzekła do anioła: Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?”