„Hiob na to odpowiedział:
2 «Prawda, jesteście potężni,
a z wami już mądrość zaginie...
3 I ja mam rozsądek jak wy,
.
Komu te rzeczy nieznane?
4 Na drwiny się bliźnich narażam,
gdy proszę, by Bóg się odezwał.
Z czystego, prawego się śmieją.
5 Wzgarda dla ginących - myśli bezpieczny -
popchnąć tego, komu nogi się chwieją.
6 Spokojne namioty złoczyńców,
kto gniewa Boga, jest dufny;
za rękę go Bóg prowadzi.
7 Zapytaj zwierząt - pouczą.
I ptaki w powietrzu powiedzą.
8 Zapytaj Podziemia, wyjaśni;
pouczą cię i ryby w morzu.
9 Któż by z nich tego nie wiedział,
że ręka Pana uczyniła wszystko:
10 w Jego ręku - tchnienie życia
i dusza każdego człowieka.
11 Czyż ucho nie bada mowy,
a smak nie kosztuje pokarmu?
12 [Więc tylko] u starców jest mądrość,
roztropność u wiekiem podeszłych?
13 On ma potęgę i rozum,
rozsądek znać w Jego planach.
14 Gdy On rozwali - któż odbuduje,
gdy zamknie, kto by otworzył?
15 Gdy wody wstrzyma - jest susza;
zwolni je - ziemię spustoszą.
16 U Niego zwycięstwo i siła,
ma w ręku błądzących i kłamców.
17 Radców przyda niemądrych,
a sędziów wyzuje z rozsądku.
18 Królów pozbawi ich władzy
i sznurem skrępuje ich biodra.
19 Kapłanów pośle nierozważnych,
powali największych mocarzy.
20 Głos uzdolnionym odbierze,
rozsądku pozbawi i starców,
21 pogardą okryje szlachetnych,
bo pas odepnie mocarzom.
22 Głębinom wydrze tajniki,
oświetli odwieczne ciemności,
23 narody pomnoży i zgubi,
jak dowódca ich prowadzi.
24 Rządcom ziem odbierze rozsądek,
po bezdrożach pozwoli im błądzić;
25 macają w ciemności bez światła,
chwieją się jak pijani”.

„Zaraz zaś po ucisku dni owych: słońce pogrąży się w ciemności, i księżyc nie da blasku jego, i gwiazdy spadać będą z nieba, i moce niebios zostaną zachwiane. I wtedy pokaże się znak Syna Człowieka na niebie, i wtedy uderzać się będą (w piersi) wszystkie plemiona ziemi, i zobaczą Syna Człowieka przychodzącego na chmurach nieba z mocą i chwałą wielką. I wyśle zwiastunów jego z trąbą wielką, i zbiorą wybranych jego z czterech wiatrów, od skrajów niebios aż do skrajów ich”. (Według Mateusza 24, 29 – 31)

Jezus, budząc refleksję, swoich słuchaczy wielokrotnie doprowadza do tego, że zmienia się ich postawa. ks. Rafał Jarosiewicz
J 7, 24 „Nie sądźcie z zewnętrznych pozorów, lecz wydajcie wyrok sprawiedliwy”.

„Wówczas zabrał głos Sofar z Naamy i tak rzekł: 2 «Czyż nie dostanie odprawy gaduła, a wymowny człowiek ma słuszność? 3 Czy mężowie zamilkną słysząc brednie, czy szyderstwo nie otrzyma nagany? 4 Rzekłeś: Nauka moja czysta, niewinny jestem w Twych oczach. 5 Lecz gdyby Bóg przemówił i zaczął z tobą rozmawiać, 6 objawił ci tajniki rozumu, gdyż wieloraka to mądrość: poznałbyś, ile Bóg ci zapomniał. 7 Czy dosięgniesz głębin Boga, dotrzesz do granic Wszechmocnego? 8 Wyższe nad niebo. Przenikniesz? Głębsze niż Szeol. Czy zbadasz? 9 Powierzchnią dłuższe od ziemi i szersze nawet od morza. 10 Gdy przechodzi, nakłada więzy, woła na sąd, kto zabroni? 11 Ludzie podstępni są Mu jawni, widzi zło, bo uważa. 12 Lekkoduch niech się hamuje, a płochy niech wejdzie w siebie. 13 Gdy będziesz miał wierne serce, do Niego wzniesiesz swe ręce, 14 gdy odsuniesz dłonie od występku i nie ścierpisz grzechu w namiocie - 15 to głowę podniesiesz: bez winyś; staniesz się mocnym: bez lęku. 16 Cierpienie twe pójdzie w niepamięć, jak deszcz miniony je wspomnisz. 17 Życie roztoczy swój blask jak południe, mrok się przemieni w poranek. 18 Pełen nadziei, ufności, odpoczniesz bezpiecznie strzeżony. 19 Nikt nie zakłóci spokoju, a wielu ci będzie schlebiało. 20 Lecz oczy występnych osłabną, nie znajdą dla siebie schronienia, ufność ich - wyzionąć ducha».”

„Wtedy jeśli ktoś wam powiedziałby: Oto tu Pomazaniec, lub Tu, nie wierzcie. Podniosą się bowiem kłamliwi pomazańcy i kłamliwi prorocy, i dawać będą znaki wielkie i dziwy, tak żeby zwieść, jeśli możliwe, i wybranych. Oto wcześniej powiedziałem wam. Gdyby więc powiedzieli wam: Oto na pustkowiu jest, nie wychodźcie. Oto w wewnętrznych pokojach, nie wierzcie. Jako bowiem błyskawica wychodzi od wschodu i pokazuje się aż do zachodu, tak będzie przybycie Syna Człowieka. Gdzie będą zwłoki, tam zbiorą się orły”. (Według Mateusza 24, 23 – 28)

Jezus wielokrotnie wykazuje niespójność Prawa, wobec tego, co Prawo przynosi – obala tym samym mit o takim rozumieniu Prawa, jakie prezentują Jego słuchacze. ks. Rafał Jarosiewicz
J 7, 22 – 23 „Oto Mojżesz dał wam obrzezanie – ale nie pochodzi ono od Mojżesza, lecz od przodków – i wy w szabat obrzezujecie człowieka. Jeżeli człowiek może przyjmować obrzezanie nawet w szabat, aby nie przekroczono Prawa Mojżeszowego, to dlaczego złościcie się na Mnie, że w szabat uzdrowiłem całego człowieka?”

„Życie obrzydło mojej duszy,
przedstawię Jemu swą sprawę,
odezwę się w bólu mej duszy!
2 Nie potępiaj mnie, powiem do Boga.
Dlaczego dokuczasz mi, powiedz!
3 Przyjemnie ci mnie uciskać,
odrzucać dzieło swoich rąk
i sprzyjać radzie występnych?
4 Czy oczy Twoje cielesne
lub patrzysz na sposób ludzki?
5 Czy dni Twoje są jak dni człowieka,
jak wiek mężczyzny Twe lata,
6 że szukasz u mnie przestępstwa
i grzechu mego dochodzisz?
7 Choć wiesz, żem przecież nie zgrzeszył,
nikt mnie z Twej ręki nie wyrwie.
8 Twe ręce ukształtowały mnie, uczyniły:
opuszczonego dokoła chcesz zniszczyć?
9 Wspomnij, żeś ulepił mnie z gliny:
i chcesz obrócić mnie w proch?
10 Czy mnie nie zlałeś jak mleko,
czyż zsiąść się nie dałeś jak serowi?
11 Odziałeś mnie skórą i ciałem
i spiąłeś żyłami i kośćmi,
12 darzyłeś miłością, bogactwem,
troskliwość Twa strzegła mi ducha -
13 a w sercu to ukrywałeś?
Teraz już znam Twe zamiary.
14 Tylko czyhałeś na mój grzech,
nie chcesz mnie uwolnić od winy.
15 Biada mi, gdybym ja zgrzeszył!
Choć sprawiedliwy, nie podniosę głowy,
syty pogardy, niedolą pojony.
16 Pysznego złowisz jak lwiątko,
na nowo użyjesz Twej mocy,
17 postawisz mi świeże dowody,
gniew swój umocnisz powtórnie,
sprowadzisz nowe zastępy.
18 Czemuż wywiodłeś mnie z łona?
Bodajbym zginął i nikt mnie nie widział,
19 jak ktoś, co nigdy nie istniał,
od łona złożony do grobu.
20 Czyż nie krótkie są dni mego życia?
Odwróć Twój wzrok, niech trochę rozjaśnię oblicze,
21 nim pójdę, by nigdy nie wrócić,
do kraju pełnego ciemności,
22 do ziemi czarnej jak noc,
do cienia chaosu i śmierci,
gdzie świecą jedynie mroki».”

„Módlcie się zaś, aby nie stała się ucieczka wasza zimą ani (w) szabat. Będzie bowiem wtedy ucisk wielki, jaki nie stał się od początku świata aż do teraz, ani nie stanie się. I jeśli nie zostałyby skrócone dni owe, nie uratowałoby się wszelkie ciało. Z powodu jednak wybranych skrócone zostaną dni owe”. (Według Mateusza 24, 20 – 22)

Zdziwienie wielokrotnie towarzyszy słuchaczom Jezusa. ks. Rafał Jarosiewicz
J 7, 21 „W odpowiedzi Jezus rzekł do nich: Dokonałem tylko jednego czynu, a wszyscy jesteście zdziwieni”.

„Hiob na to tak odpowiedział:
2 «Istotnie. Ja wiem, że to prawda.
Czy człowiek jest prawy przed Bogiem?
3 Gdyby się ktoś z Nim prawował,
nie odpowie raz jeden na tysiąc.
4 Umysł to mądry, a siła potężna.
Któż Mu przeciwny nie padnie?
5 W mgnieniu oka On przesunie góry
i zniesie je w swoim gniewie,
6 On ziemię poruszy w posadach:
i poczną trzeszczeć jej słupy.
7 On słońcu zabroni świecić,
na gwiazdy pieczęć nałoży.
8 On sam rozciąga niebiosa,
kroczy po morskich głębinach;
9 On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona,
Plejady i Strefy Południa.
10 On czyni cuda niezbadane,
nikt nie zliczy Jego dziwów.
11 Nie widzę Go, chociaż przechodzi:
mija, a dostrzec nie mogę.
12 Kto Mu zabroni, choć zniszczy?
Kto zdoła powiedzieć: Co robisz?
13 Bóg gniewu hamować nie musi,
uległe są Mu służki Rahaba.
14 Jakże ja zdołam z Nim mówić?
Dobiorę wyrazów właściwych?
15 Choć słuszność mam, nie odpowiadam
i tylko błagam o litość.
16 Proszę Go, by się odezwał,
a nie mam pewności, że słucha.
17 On może zniszczyć mnie burzą,
bez przyczyny pomnożyć mi rany.
18 Nawet odetchnąć mi nie da,
tak mnie napełni goryczą.
19 O siłę chodzi? To mocarz.
O sąd? Kto da mi świadectwo?
20 On i prawym zamknie usta,
mam słuszność, a winnym mnie uzna.
21 Czym czysty? Nie znam sam siebie,
potępiam swe własne życie.
22 Na jedno więc, rzekłem, wychodzi,
prawego ze złym razem zniszczy.
23 Gdy nagła powódź zabija,
drwi z cierpień niewinnego;
24 ziemię dał w ręce grzeszników,
sędziom zakrywa oblicza.
Jeśli nie On - to kto właściwie?
25 Szybsze me dni niźli biegacz,
uciekają, nie zaznawszy szczęścia,
26 mkną jak łodzie z sitowia,
gonią jak orzeł ofiarę.
27 Gdy powiem: Zapomnę o męce,
odmienię, rozjaśnię oblicze -
28 drżę na myśl o cierpieniu,
pewny, że mnie nie uwolni.
29 Jestem grzesznikiem, przyznaję.
Więc po co się męczę na próżno?
30 Choćbym się w śniegu wykąpał,
a ługiem umył swe ręce;
31 umieścisz mnie tam, na dole.
Nawet mój płaszcz mną się brzydzi.
32 Nie człowiek to, aby Mu odrzec:
Razem stawajmy u sądu!
33 Czy jest między nami rozjemca,
co rękę położy na obu?
34 Niech zdejmie ze mnie swą rózgę
i strachem mnie nie napełnia,
35 bym mówić zdołał bez lęku...
A tak, ja nie mam śmiałości”.