„Drugi los przypadł w udziale Symeonowi - pokoleniu potomków Symeona - według ich rodów, a dział ich znajdował się pośród dziedzictwa potomków Judy. 2 Zaliczały się do ich działu: Beer-Szeba, Szema, Molada; 3 Chasar-Szual, Bala, Esem, 4 Eltolad, Betul, Chorma, 5 Siklag, Bet-Hammarkabot, Chasar-Susa, 6 Bet-Lebaot, Szaruchen: trzynaście miast z ich wioskami. 7 Ain, Rimmon, Eter i Aszan: cztery miasta z przyległymi wioskami, 8 a oprócz tego wszystkie wioski leżące dokoła tych miast aż do Baalat-Beer, [czyli] Rama w Negebie. Takie było dziedzictwo pokolenia potomków Symeona według ich rodów. 9 Dział potomków Symeona był wzięty z dziedzictwa potomków Judy, które było zbyt wielkie dla nich, i dlatego otrzymali potomkowie Symeona swoje dziedzictwo wśród ich dziedzictwa. 10 Trzeci los padł na potomków Zabulona według ich rodów: dział ich dziedzictwa sięgał aż do Sarid”.

„Innymi słowami liczniejszymi zaświadczył, i zachęcał ich mówiąc: Dajcie się zbawić z dala od pokolenia wypaczonego tego. (Ci) więc, (którzy przyjęli) słowo jego, zostali zanurzeni i zostały przyłączone w dniu owym dusze około trzy tysiące. Byli zaś trwającymi niezłomnie przy nauczaniu wysłanników i (przy) wspólnocie, (przy) łamaniu chleba i (przy) modlitwach”. (Dokonania wysłanników 2, 40 – 42)

Jezus, dając odpowiedzi, startuje od najniższego poziomu wymagań. Mk 10, 19 „Znasz przykazania: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę”.

„Dalej kierowała się ku północy, dochodziła do En-Szemesz i do Gelilot, które wznosi się naprzeciw Adummim, wreszcie zstępowała do Kamienia Bohana, potomka Rubena; 18 przechodziła następnie do przełęczy naprzeciw Araby od strony północnej i zstępowała do Araby. 19 Granica biegła dalej ku krawędzi górskiej Bet-Chogla od północy i kończyła się u zatoki północnej Morza Słonego, przy południowym krańcu Jordanu. Taka była granica południowa. 20 Jordan zaś był granicą od strony wschodniej. Takie było dziedzictwo potomków Beniamina i jego granice dokoła według ich rodów. 21 Miastami potomków Beniamina według ich rodów były: Jerycho, Bet-Chogla, Emek-Kesis, 22 Bet-Haaraba, Semaraim, Betel, 23 Awwim, Happara, Ofra, 24 Kefar-Haammonaj, Haofni, Geba: dwanaście miast z przyległymi wioskami; 25 Gibeon, Harama, Beerot, 26 Hammispe, Kefira, Hammosa; 27 Reken, Jirpeel, Tarala, 28 Sela-Haelef, Jebus, czyli Jerozolima, Gibeat, Kiriat: czternaście miast z przyległymi wioskami. Taki był dział potomków Beniamina według ich rodów”.

„Usłyszawszy zaś przekłuli sobie serce, powiedzieli do Piotra i pozostałych wysłanników: Co mamy uczynić, mężowie bracia? Piotr zaś do nich: Zmieńcie myślenie, [mówi,] i niech da się zanurzyć każdy (z) was w imieniu Jezusa Pomazańca ku uwolnieniu (od) grzechów waszych, i weźmiecie darowiznę Świętego Ducha; (dla) was bowiem jest obietnica, i (dla) dzieci waszych, i (dla) wszystkich, (tych) aż do daleko, jakich powoła do siebie Pan, Bóg nasz”. (Dokonania wysłanników 2, 37 – 39)

Zadawanie pytań Jezusowi to wielka łaska. Mk 10, 17 – 18 „Gdy wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, pytał Go: Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne? Jezus mu rzekł: Czemu nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg”.

„Granica ich od strony północnej rozpoczynała się od Jordanu, wznosiła się na północne zbocze Jerycha, potem szła przez góry ku zachodowi i kończyła się na pustyni Bet-Awen. 13 Stąd biegła granica do Luz, na południe przełęczy górskiej Luz, czyli Betel, po czym schodziła granica ku Atrot-Addar przez górę, która jest na południe dolnego Bet-Choron. 14 Stąd skręcała granica, wracając od strony zachodniej ku południowi, od góry wznoszącej się naprzeciw Bet-Choron od południa i kończyła się na Kiriat-Baal, czyli Kiriat-Jearim, mieście potomków Judy. Taka jest strona zachodnia. 15 Południowa strona rozpoczynała się od krańca Kiriat-Jearim, po czym granica szła ku zachodowi i dochodziła do źródła wód Neftoach, 16 następnie granica dosięgała krańca góry, wznoszącej się od strony wschodniej doliny Ben-Hinnom, na północy równiny Refaitów, po czym schodziła w dolinę Hinnom, przez zbocze góry Jebusytów na południe i dochodziła do źródła Rogel”.

„Tego Jezusa podniósł Bóg, czego wszyscy my jesteśmy świadkami. Prawicą więc Boga wywyższony, obietnicę Ducha Świętego wziąwszy u Ojca, wylał Go, którego wy [i] widzicie, i słyszycie. Nie bowiem Dawid wstąpił ku niebiosom, mówi zaś sam: Powiedział Pan Panu memu: Usiądź z prawej mej, aż położę nieprzyjaciół twych (jako) podnóżek nóg twych. Niezawodnie więc niech poznaje każdy dom Izraela, że i Panem Go i Pomazańcem uczynił Bóg, tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście”. (Dokonania wysłanników 2, 32 – 36)

Błogosławieństwo to szczególny znak miłości Jezusa wobec dzieci. Mk 10, 16 „I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je”.

„Lewici nie otrzymają żadnego działu pomiędzy wami, ponieważ kapłaństwo Pańskie będzie ich dziedzictwem; a Gad, Ruben i połowa Manassesa otrzymali swój dział po stronie wschodniej Jordanu, który wyznaczył im Mojżesz, sługa Pana». 8 Ludzie ci przygotowali się do odejścia. Przed wyruszeniem w drogę, by opisać kraj, Jozue dał rozkaz następujący: «Idźcie, przejdźcie przez kraj, a opisawszy go, wróćcie do mnie, a wtedy rzucę dla was los przed obliczem Pana w Szilo». 9 Poszli więc ci ludzie, chodzili po kraju i spisali miasta według siedmiu działów w księdze, którą przynieśli Jozuemu do obozu w Szilo. 10 A Jozue rzucił dla nich los w Szilo przed obliczem Pana i tam właśnie podzielił Jozue kraj między Izraelitów, stosownie do podziału dokonanego przez nich. 11 I padł los na pokolenie Beniamina według ich rodów: okazało się, że dział ich wypadł między działem potomków Judy i potomków Józefa”.