Bóg jest gotowy objawiać ważne prawdy, także przez ludzi nieświadomych tego. Mk 11, 10 „Błogosławione królestwo ojca naszego Dawida, które przychodzi. Hosanna na wysokościach!”

„Anioł Pana zstąpi z Gilgal do Bokim i rzekł: «Wywiodłem was z Egiptu i zaprowadziłem was do ziemi, którą poprzysiągłem dać waszym przodkom. Powiedziałem: Nie złamię przymierza mego z wami na wieki. 2 Jednakże wy nie wchodźcie w przymierze z mieszkańcami tej ziemi, lecz rozwalcie ich ołtarze. Wyście zaś nie usłuchali mego głosu. Dlaczego to uczyniliście? 3 Powiedziałem także: Nie wypędzę ich sprzed was, aby byli dla was przeszkodą i aby bogowie ich byli dla was sidłem». 4 Kiedy Anioł Pana wyrzekł te słowa do wszystkich Izraelitów, lud podniósł lament i zaniósł się płaczem. 5 Miejscu temu nadano nazwę Bokim i złożono ofiarę dla Pana. 6 Wówczas Jozue rozesłał lud i poszli Izraelici, każdy do swojej dzielnicy, aby objąć ziemię w posiadanie. 7 Służył lud Panu po wszystkie dni życia Jozuego i po wszystkie dni starszych, którzy żyli po śmierci Jozuego i którzy oglądali wszystkie dzieła Pana, jakich dokonał dla Izraela”.

„I (o tych) teraz mówię wam: odstąpcie od ludzi tych i uwolnijcie ich. Bo jeśli jest z ludzi postanowienie to lub dzieło to, zostanie obalone; jeśli zaś z Boga jest, nie będziecie mogli obalić ich żeby kiedyś nie i walczącymi przeciw Bogu znalezieni zostaliście. Zostali przekonani zaś (przez) niego. I przywoławszy do siebie wysłanników, zbiwszy nakazali nie mówić na imieniu Jezusa, i uwolnili”. (Dokonania wysłanników 5, 38 – 40)

Wartość krzyku tłumu widać w Wielki Piątek. Mk 11, 9 „A ci, którzy Go poprzedzali i którzy szli za Nim, wołali: Hosanna! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie”.

„Zabulon nie wypędził mieszkańców Kitron ani Nahalol, tak że Kananejczycy mieszkali wśród nich i wykonywali roboty przymusowe. 31 Aser nie wypędził mieszkańców Akko ani Sydonu, ani Achlab, ani Akzib, ani Chelba, ani Afik, ani Rechob. 32 Mieszkali więc Aseryci wśród Kananejczyków, zamieszkujących kraj, bo ich nie wypędzili. 33 Neftali nie wypędził mieszkańców z Bet-Szemesz ani mieszkańców z Bet-Anat i mieszkał wśród Kananejczyków zajmujących tę ziemię. Jednakże mieszkańcy z Bet-Szemesz i Bet-Anat zostali przeznaczeni do robót przymusowych na jego korzyść. 34 Amoryci zaś wypchnęli synów Dana na góry i nie pozwalali im zejść do doliny. 35 Amoryci trzymali się więc w Har-Cheres, Ajjalonie i w Szaalbin, lecz kiedy zaciążyła ręka pokolenia Józefa, wykonywali roboty przymusowe. 36 Posiadłości zaś Edomitów rozciągały się od Wzgórza Skorpionów, od Skały i wyżej”.

„Przed bowiem tymi dniami podniósł się Teodas, mówiący być kimś on sam, (do) którego dała się nakłonić mężów liczba mniej więcej czterystu. Który został zgładzony i wszyscy, jacy ulegali mu, zostali rozłączeni i stali się ku niczemu. Po tym podniósł się Judasz Galilejczyk w dniach spisu i oderwał lud za nim. I ten zgubił się, i wszyscy, jacy ulegali mu, zostali rozproszeni”. (Dokonania wysłanników 5, 36 – 37)

Wszystkie czynności opisane w Piśmie Świętym, oprócz wymiaru praktycznego, mają także wymiar duchowy. Mk 11, 8 „Wielu zaś słało swe płaszcze na drodze, a inni gałązki ścięte na polach”.

„Udał się więc ten człowiek do ziemi Chetytów, gdzie zbudował miasto, któremu dał nazwę Luz, i nazwa ta istnieje aż do dnia dzisiejszego. 27 Natomiast Manasses nie zdobył Bet-Szean i miejscowości przynależnych ani Tanaku i miejscowości przynależnych, ani [nie wypędził] mieszkańców Dor i miejscowości przynależnych, ani mieszkańców Jibleam i miejscowości przynależnych, ani mieszkańców Megiddo i miejscowości przynależnych. Kananejczycy mieszkają w tej ziemi aż do dnia dzisiejszego. 28 Jednakże kiedy Izrael się wzmocnił, poddał wprawdzie Kananejczyków robotom przymusowym, ale ich nie wypędził. 29 Efraim również nie wypędził Kananejczyków mieszkających w Gezer: Kananejczycy mieszkali pośrodku nich w Gezer”.

„(Ci) zaś wysłuchawszy byli rozpiłowani i postanawiali zgładzić ich. Wstawszy zaś pewien w miejscu posiedzeń faryzeusz imieniem Gamaliel, nauczyciel Prawa szacowny dla całego ludu, wezwał, (żeby) na zewnątrz na krótko (tych) ludzi uczynić. Powiedział do nich: Mężowie Izraelici, zajmujcie się sobą samymi nad ludźmi tymi, co macie dokonać”. (Dokonania wysłanników 5, 33 – 35)

Kiedy Jezus jedzie na oślęciu, wypełnia starotestamentalne przepowiednie dotyczące swojej osoby Mk 11, 7 „Przyprowadzili więc oślę do Jezusa i zarzucili na nie swe płaszcze, a On wsiadł na nie”.