„I cielę uczynili w dniach owych, i zanieśli ofiarę wizerunkowi , i cieszyli się w czynach rąk ich. Zwrócił zaś Bóg i wydał ich, (aby służyli) wojsku nieba, jak jest napisane w księdze proroków: Czy (bydlęta) zabijane i ofiary przynieśliście mi (przez) lat czterdzieści na pustkowiu, domu Izraela? I wzięliście do góry namiot Molocha i gwiazdę boga [waszego] Refana, figury, które uczyniliście, (aby) kłaniać się im; i przesiedlę was po tamtej stronie Babilonu”. (Dokonania wysłanników 7, 41 – 43) 

Jezus wielokrotnie doprowadza do pytań tych, z którymi się spotyka Mk 11, 27 – 28 „Przyszli znowu do Jerozolimy. Kiedy chodził po świątyni, przystąpili do Niego arcykapłani, uczeni w Piśmie i starsi i zapytali Go: Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę, żeby to czynić?”

„Dnia tego Debora i Barak, syn Abinoama, śpiewali hymn w słowach: 2 «Skoro wodzowie w Izraelu stanęli na czele, a lud dobrowolnie się ofiarował do walki, błogosławcie Pana! 3 Słuchajcie, królowie, nastawcie uszu, władcy: Dla Pana będę śpiewała, będę opiewać Pana, Boga Izraela. 4 Panie, gdyś Ty wychodził z Seiru, gdyś z pól Edomu wyruszał, ziemia wtedy drżała, kropiły niebiosa, chmury kropiły wodą. 5 Góry dżdżem ociekały przed obliczem Pana, <to Synaj> - przed obliczem Pana, Boga Izraela! 6 Za dni Szamgara, syna Anata, za dni Jaeli opustoszały drogi, a chodzący szlakami udeptanymi, po krętych drogach kroczyli. 7 Zanikło życie w osiedlach, zanikło w Izraelu, aż powstała Debora, powstała jako matka w Izraelu”.

„Tego Mojżesza, którego odrzucili powiedziawszy: Kto cię ustanowił przywódcą i sędzią? To tego Bóg [i] (jako) przywódcę, i (jako) odkupiciela wysłał razem z ręką zwiastuna, (tego) (który dał się zobaczyć) mu w jeżynie. To ten wyprowadził ich, uczyniwszy cudy i znaki w ziemi Egipcie, i w Czerwonym Morzu, i na pustkowiu (przez) lat czterdzieści. To ten jest, Mojżesz, (ten) (który powiedział) synom Izraela: Proroka wam podniesie Bóg z braci waszych jak mnie. To ten jest (który stał się) w (społeczności) wywołanych na pustkowiu ze zwiastunem mówiącym (do) niego na górze Synaj, i (z) ojcami naszymi, który przyjął wypowiedzi żyjące, (aby) dać nam, któremu nie zechcieli posłusznymi stać się ojcowie nasi, ale odepchnęli od siebie i zwrócili się w sercach ich do Egiptu, powiedziawszy (do) Aarona: Uczyń nam bogów, którzy będą szli przed nami; bo Mojżesz ten, który wyprowadził nas z ziemi Egiptu, nie wiemy, co stało się jemu”. (Dokonania wysłanników 7, 35 – 40) 

Owocność modlitwy zależy także od przebaczenia Mk 11, 25 „A kiedy stajecie do modlitwy, przebaczcie, jeśli macie co przeciw komu, aby także Ojciec wasz, który jest w niebie, przebaczył wam wykroczenia wasze”.

„Jael wychodząc naprzeciw Sisery rzekła do niego: «Zatrzymaj się, panie, zatrzymaj się u mnie! Nie bój się niczego!» Zatrzymał się więc u niej pod namiotem, a ona nakryła go kocem. 19 Potem rzekł do niej: «Daj mi - proszę cię - napić się trochę wody, gdyż mam pragnienie». Ona otwarła bukłak z mlekiem, dała mu się napić i nakryła go na powrót. 20 «Czuwaj przy wejściu do namiotu - rzekł jej - a gdyby ktoś nadszedł i zapytał mówiąc: "Jest tu kto?" - odpowiedz: "Nie ma"». 21 Lecz Jael, żona Chebera, wzięła palik od namiotu, uchwyciła młot w rękę, i zbliżając się cicho do niego, przebiła jego skroń palikiem, tak że ten utkwił w ziemi, [Sisera] spał bowiem głęboko, wyczerpany do ostatka. W ten sposób zginął. 22 Tymczasem nadszedł Barak ścigając Siserę. Jael wyszła naprzeciw niego: «Wejdź - rzekła do niego - a pokażę ci człowieka, którego szukasz». Wstąpił do niej, a oto Sisera leżał martwy, z palikiem w skroni. 23 Tak Bóg w tym dniu uniżył przed Izraelitami Jabina, króla Kanaanu. 24 Ręka zaś Izraelitów uciskała coraz mocniej Jabina, króla Kanaanu, aż do całkowitej jego zagłady”.

„I (kiedy wypełnionych zostało) lat czterdzieści dał się zobaczyć mu na pustkowiu góry Synaj zwiastun w płomieniu ognia jeżyny. Zaś Mojżesz zobaczywszy dziwił się widzeniu. (Kiedy podchodził) zaś on, (żeby) oglądnąć, stał się głos Pana: Ja Bóg ojców twych, Bóg Abrahama, i Izaaka, i Jakuba. Drżącym zaś stawszy się Mojżesz nie odważył się oglądnąć. Powiedział zaś mu Pan: Rozwiąż sandały nóg twych, bo miejsce, na którym stanąłeś, ziemią świętą jest. Zobaczywszy zobaczyłem skrzywdzenie ludu mego, (tego) w Egipcie, i wzdychania ich wysłuchałem, i zszedłem wyrwać ich. I teraz tutaj wyślę cię do Egiptu”. (Dokonania wysłanników 7, 30 – 34) 

Jezus nieustannie łączy skuteczność modlitwy z wiarą Mk 11, 24 „Dlatego powiadam wam: Wszystko, o co w modlitwie prosicie, stanie się wam, tylko wierzcie, że otrzymacie”.

„Sisera dowiedziawszy się, że Barak, syn Abinoama, wyruszył na górę Tabor, 13 zebrał wszystkie swoje rydwany, dziewięćset żelaznych rydwanów i wszystkie swoje oddziały, jakie posiadał. Polecił im przybyć od Charoszet-Haggoim do potoku Kiszon. 14 Wtedy rzekła Debora do Baraka: «Wstań, bo oto nadchodzi dzień, w którym Pan wyda w ręce twoje Siserę. Czyż Pan nie kroczy przed tobą?» Barak zszedł więc z góry Tabor, a dziesięć tysięcy ludzi za nim. 15 Wówczas Pan poraził przed Barakiem ostrzem miecza Siserę, wszystkie jego rydwany i całe wojsko. Sisera, zeskoczywszy ze swego rydwanu, uciekł pieszo. 16 Barak zaś ścigał rydwany i wojsko aż do Charoszet-Haggoim. Całe wojsko Sisery padło pod ostrzem miecza i żaden z mężów nie uszedł. 17 Sisera uciekał pieszo w kierunku namiotu Jaeli, żony Chebera Kenity, ponieważ pomiędzy Jabinem, królem Chasor, a domem Chebera Kenity panował pokój”.

„Gdy zaś wypełniał się mu czterdziestoletni czas, weszło do serca jego przyglądnąć się braciom jego, synom Izraela. I zobaczywszy jakiegoś doznającego niesprawiedliwości, stanął w obronie i uczynił obronę uznojonemu, uderzywszy Egipcjanina. Sądził zaś, (że) rozumieć bracia [jego], że Bóg przez rękę jego daje zbawienie im, ci zaś nie zrozumieli. Nadchodzącego dnia dał się zobaczyć im walczącym i jednał ich ku pokojowi powiedziawszy: Mężowie, braćmi jesteście; po co czynicie niesprawiedliwość jeden drugiemu? Ten zaś czyniący niesprawiedliwość (temu) tuż obok odepchnął od siebie go powiedziawszy: Kto cię ustanowił przywódcą i sędzią nad nami? Czy zgładzić mię ty chcesz, (w) który sposób zgładziłeś wczoraj Egipcjanina? Uciekł zaś Mojżesz na słowo to i stał się mieszkającym obok w ziemi Madian, gdzie zrodził synów dwóch”. (Dokonania wysłanników 7, 23 – 29)