Czas, który pokazuje początek boleści Jezus wiąże z głoszeniem Ewangelii wszystkim narodom, więc jeszcze trochę to potrwa Mk 13, 10 „Lecz najpierw musi być głoszona Ewangelia wszystkim narodom”.

Księga Sędziów 9, 48 – 53 „Sam więc Abimelek i cały jego lud udali się na wzgórze Salmon. Zabrał ze sobą siekierę, uciął gałąź z drzewa, a podniósłszy włożył sobie na ramiona i rzekł do swego otoczenia: "Co zobaczycie, że ja czynię, róbcie szybko za moim przykładem!" 49 Wszyscy więc jak jeden mąż, uciąwszy po gałęzi, szli za Abimelekiem i składali je dokoła podziemia. Następnie spalili ogniem podziemie i w ten sposób zginęli tam wszyscy mieszkańcy Migdal-Sychem, mężczyźni i kobiety w liczbie około tysiąca. 50 Następnie ruszył Abimelek na Tebes, obległ je i zdobył. 51 W środku miasta znajdowała się twierdza dobrze obwarowana, w której znaleźli schronienie wszyscy mężczyźni i kobiety oraz wszyscy możni tego miasta. Zamknęli ją za sobą i weszli na dach twierdzy. 52 Abimelek podszedł pod samą twierdzę i począł ją zdobywać. Kiedy Abimelek zbliżył się do bram twierdzy chcąc podłożyć pod nią ogień, 53 pewna kobieta zrzuciła na głowę Abimeleka kamień od żaren i rozbiła mu czaszkę”.

„Gdy zaś w sobie samym był w niepewności Piotr, czym mogłoby być widzenie, które zobaczył, oto mężowie wysłani przez Korneliusza, rozpytawszy (o) dom Szymona, przystanęli przy wrotach i zacząwszy wołać dowiadywali się, czy Szymon przezywany Piotrem tutaj jest goszczony. Zaś (gdy) Piotr (rozważał w sobie) o widzeniu, powiedział [mu] Duch: Oto mężowie trzej szukający cię. Ale wstawszy zejdź i idź razem z nimi, nic (nie) osądzając sobie, bo ja wysłałem ich”. (Dokonania wysłanników 10, 17 – 20)

Jezus zapowiada co potencjalnie czeka tych, którzy chcą za Nim iść Mk 13, 9 „A wy miejcie się na baczności. Wydawać was będą sądom i w synagogach będą was chłostać. Nawet przed namiestnikami i królami stawać będziecie z mego powodu, na świadectwo dla nich”.

Księga Sędziów 9, 41 – 47 „Po tym wypadku pozostał Abimelek w Arum, a Zebul, wypędziwszy Gaala i jego braci, zabronił im mieszkać w Sychem. 42 Nazajutrz jednak lud wyszedł na pole, i doniesiono o tym Abimelekowi. 43 Wystąpił więc na czele wojska, podzielił je na trzy hufce i zaczaił się w polu. Widząc lud wychodzący z miasta, uderzył na niego i pobił. 44 Podczas gdy Abimelek i jego hufce uderzyły na niego i stanęły pod bramą miasta, dwa inne hufce napadły na wszystkich tych, którzy byli w polu i pobiły ich. 45 Przez cały ten dzień nacierał Abimelek na miasto, a zdobywszy je wymordował ludność, która w nim była, miasto zaś zburzył i porozrzucał na nim sól. 46 Kiedy to usłyszeli możni Migdal-Sychem, schronili się do podziemia świątyni boga -Berita. 47 Doniesiono Abimelekowi, że [tam] się schronili wszyscy możni Migdal-Sychem”.

 „I stał się głos do niego: Wstawszy, Piotrze, zabij na ofiarę i zjedz. Zaś Piotr powiedział: W żaden sposób, Panie, bo nigdy (nie) zjadłem każde pospolite i nieczyste. I głos znowu po drugi (raz) do niego: Które Bóg oczyścił, ty nie pospolituj. To zaś stało się do trzykrotnie, i zaraz zostało wzięte do góry naczynie do nieba”. (Dokonania wysłanników 10, 13 – 16)

Jezus daje wyraźne znaki, co do tego, jak będzie wyglądał koniec Mk 13, 8 „Powstanie bowiem naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu; będą miejscami trzęsienia ziemi, będą klęski głodu. To jest początek boleści”.

„Wstań wobec tego w nocy ty i lud, który jest z tobą, i uczyń zasadzkę w polu. 33 Rankiem, gdy słońce wzejdzie, wstań i uderz na miasto, a gdy on i lud, który z nim jest, zwróci się przeciwko tobie, uczynisz z nim to, co potrafi twoja ręka». 34 Wstał więc Abimelek i jego lud w nocy i w czterech miejscach uczynili zasadzkę przeciwko Sychem. 35 Gdy Gaal, syn Obeda, wyszedł i stanął w bramie miasta, wyszedł też i Abimelek z zasadzki wraz ze swym ludem. 36 Gaal, ujrzawszy lud, zwrócił się do Zebula: «Oto jacyś ludzie schodzą ze szczytu góry». Odpowiedział mu Zebul: «To cień góry, a ty go bierzesz za ludzi». 37 Powtórnie zwrócił się Gaal mówiąc: «Oto jacyś ludzie zstępują od strony Pępka Ziemi, podczas gdy inny oddział idzie drogą od Dębu Wieszczków». 38 Wtedy rzekł Zebul do niego: «Gdzież są teraz twoje usta, które mówiły: Któż jest Abimelek, abyśmy mieli mu służyć? Czyż to nie ten lud, któremu okazałeś wzgardę? Wyjdź teraz i walcz z nim!» 39 Gaal wyszedł na czele możnych z Sychem i rozpoczął bitwę z Abimelekiem. 40 Nacierał na niego Abimelek, gdy tamten przed nim uciekał. I wielu wojowników zginęło w drodze do bramy”.

„(Tego) zaś nazajutrz (kiedy szli drogą) tamci i (do) miasta (kiedy zbliżali się), wszedł Piotr na taras pomodlić się około godziny szóstej. Stał się zaś głodny i chciał skosztować. (Kiedy przygotowywali) zaś oni, stało się na niego uniesienie. I ogląda niebo otwarte i schodzące naczynie jakieś jak płótno wielkie, czterema początkami spuszczane na ziemię, w którym były wszystkie czworonogi i pełzające ziemi, i fruwające nieba”. (Dokonania wysłanników 10, 9 – 12)

Jezus swoje proroctwo odnosi do różnych momentów z historii zbawienia Mk 13, 6 – 7 „Wielu przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: Ja jestem. I wielu w błąd wprowadzą. Kiedy więc usłyszycie o wojnach i pogłoskach wojennych, nie trwóżcie się! To się musi stać, ale to jeszcze nie koniec”.