„Wiara, że Syn Boży przyjął nasze ludzkie ciało, oznacza, że każda osoba ludzka została wyniesiona do serca samego Boga. Wiara, że Jezus przelał za nas krew, nie pozwala nam podtrzymywać najmniejszej wątpliwości co do miłości bez granic, nobilitującej każdego człowieka”. - Franciszek
Adhortacja apostolska Evangelii Gaudium – O głoszeniu Ewangelii w dzisiejszym świecie (pkt 178)

Trwanie w miłości nie oznacza bierności, ponieważ miłość domaga się rozwoju. ks. Rafał Jarosiewicz

„O Jezu na krzyżu rozpięty, błagam Cię, udziel mi łaski, abym zawsze i wszędzie, we wszystkim wiernie spełniała najświętszą wolę Ojca Twego”. (1265)

„Zranienie serca to wielki problem w życiu kobiety. Ten, który zranił jej serce, po takim wydarzeniu jest jednoznacznie przekreślony. Potrzeba wiele czasu i zabiegów, by naprawić skutki zranienia serca. Jest to jednak możliwe”. Jacek Pulikowski, „Kobieta od A do Z”

Do mężów: „Satysfakcjonujące współżycie seksualne w okresie niepłodnym zależy w dużym stopniu od dobrej relacji między małżonkami w okresie poprzedzającym współżycie seksualne. Dlatego tak ważne jest, aby czas wstrzemięźliwości był pewnego rodzaju preludium – przygotowywał zbliżenie seksualne”. „Seks jakiego nie znacie. Dla małżonków kochających Boga”, Ksawery Knotz OFM Cap

„Ewangelizowanie oznacza uobecnianie Królestwa Bożego w świecie”. - Franciszek
Adhortacja apostolska Evangelii Gaudium – O głoszeniu Ewangelii w dzisiejszym świecie (pkt 176)

Brak empatii bardzo często przeszkadza, aby dostrzec drugiego człowieka. ks. Rafał Jarosiewicz

„Od tej chwili żyję w najgłębszym spokoju, bo sam Pan niesie mnie na ręku swoim. On, Pan niezgłębionego miłosierdzia, wie, że Jego samego pragnę we wszystkim, zawsze i wszędzie”. (1264)

„Kobieta najlepiej widzi sercem. Na wszystko, co dzieje się wokół, zdrowa, normalna kobieta patrzy przez pryzmat serca”. Jacek Pulikowski, „Kobieta od A do Z”

Do mężów: „Osoby wierzące w Boga dzięki kulturze, w której centrum jest religia katolicka (ukazująca akt małżeński jako czas spotkania z Bogiem i współmałżonkiem), umieją przekroczyć swoje biologiczne uwarunkowania i przezwyciężyć pojawiające się trudności okresu niepłodnego. Praktyka duszpasterska pokazuje, że takie podejście bardzo szybko otwiera wierzących małżonków na siebie. Mężczyźni stają się bardziej troskliwi i zwracają większą uwagę na przeżycia żon. Kobiety bardziej angażują się w życie seksualne i uświadamiają sobie jego wagę. Wierzącym małżonkom pomaga wspólna modlitwa (niekoniecznie bezpośrednio poprzedzająca współżycie), podczas której zapraszają Boga w ten święty czas, proszą Go o zdolność obdarowania się i cieszenia sobą, powierzają się Bożej opiece i oddają Bogu swoją zgodę na przyjęcie poczętego życia, gdyby taka sytuacja się pojawiła. W ten praktyczny sposób realizuje się sakrament małżeństwa – ciała dwojga ludzi tworzą widzialny znak jedności i miłości otwarty na spotkanie z Bogiem”. „Seks jakiego nie znacie. Dla małżonków kochających Boga”, Ksawery Knotz OFM Cap