„I przechodząc Jezus stamtąd zobaczył człowieka siedzącego na cle, Mateuszem zwanego, i mówi mu: Towarzysz mi. I wstawszy zaczął towarzyszyć mu”. (Według Mateusza 9, 9)

„I rzekł do nich: Cóż, że szukaliście mnie? Nie wiedzieliście, że w tych Ojca mego trzeba być mi? I oni nie zrozumieli słowa, które powiedział im. I zeszedł z nimi i przyszedł do Nazaretu i był podporządkowany im. I matka jego strzegła wszystkie te rzeczy w sercu jej”. (Według Łukasza 2, 49 – 51)

„Daję poznać zaś wam, bracia, (tę) dobrą nowinę, którą ogłosiłem dobrą nowinę wam, którą i przyjęliście, w której i stanęliście, przez którą i zbawiani jesteście, jakim słowem ogłosiłem dobrą nowinę wam, jeśli nabywacie, chyba że płocho uwierzyliście”. (Do Koryntian I 15, 1 – 2)

„Komu zaś przyrównam ludzi pokolenia tego i komu są podobni? Podobni są dzieciom na rynku siedzącym i przemawiającym do innych; które (mówią): Zagraliśmy na flecie wam i nie zatańczyliście, zaczęliśmy zawodzić i nie zapłakaliście”. (Według Łukasza 7, 31 – 32)

„Nie bowiem wysłał Bóg Syna na świat, aby osądził świat, ale aby wybawiony został świat przez niego”. (Według Jana 3, 17)

„Jeśli bowiem głoszę dobrą nowinę, nie jest mi chlubą; (jako) konieczność bowiem (na) mnie leży; biada bowiem mi jest, jeśli nie głosiłbym dobrej nowiny”. (Do Koryntian I 9, 16)

„O zaś ofiarowanych wizerunkom: wiemy, że wszyscy poznanie mamy. Poznanie nadyma, zaś miłość buduje. Jeśli ktoś uważa (że) poznać coś, jeszcze nie poznał, jak trzeba poznać. Jeśli zaś ktoś miłuje Boga, ten jest poznany przez Niego”. (Do Koryntian I 8, 1 – 3)

„I on podniósłszy oczy jego na uczniów jego mówił: Szczęśliwi biedni, bo wasze jest królestwo Boga”. (Według Łukasza 6, 20)

„To zaś całe stało się, aby wypełniło się, (co) powiedziane zostało przez Pana poprzez proroka mówiącego: Oto dziewica w łonie mieć będzie i urodzi syna, i nazwą imię jego Emmanuel, co jest przetłumaczane: Z nami Bóg”. (Według Mateusza 1, 22 – 23)

„Nikomu nic (nie) bądźcie winni, z wyjątkiem jedni drugich miłować; bo miłujący drugiego Prawo wypełnił”. (Do Rzymian 13, 8)